Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juli 2025
Toen was 'r weer gestommel op de trap, hakkelden zoekende voeten op 't portaaltje. "Dat zal voor mijn weze", zei Rozetje, de deur openend. Ze had goed geraden.
"Nee!" schreeuwde Poddy: "nee as 't zoover is! as 't zoover is!" hij gierde zoo dierlijk-jammerend, dat Serre angstig begon te huilen en Rebecca van 't bed week "wil 'k Bekkie bij me en Joozep en Serre en Sally en Rozetje! Vuilik om me van me kindere af te sleepe! Vuilik om me van dood te prate!".. "Wat scheld je 'm nou uit, vader! Hij wil toch 't goeie voor je!", zei snel-van-angst Rebecca.
Hij zou daar met Suikerpeer 't matras naar boven sjorren 't matras voor de kindere dan kon zij met Serre of Rozetje op zijn èmmes bed gaan legge. In 'n wip was 't klaar. Ze zag 'r bleek en vermoeid uit. Dat wou-ie niet. En morgen had-ie niks te doen, had-ie enkel 'n meeting in 't Paleis. Overdag hadden de kinderen al eerder bij 'm kennen kommen. Stommeling as-ie was!
"En dan weet 'k nòg iets," praatte Eleazar vergenoegd, opgelucht door de eindelijke toestemming: "vannacht slapen Rebecca, Joozep, Sally, Rozetje en Serre boven op mijn kamer." "Nee," zei Poddy moeilijk. "J
Opgeruimd de koude handen wrijvend, bevestigde-die wat Dovid verteld had. De juweliers wouen onderhandelen. As d'r voorstellen an te nemen waren, zou r morgen 'n meeting zijn in 't Paleis, om de slijpers zèlf te laten beslissen. Rozetje schonk koffie en Eli most van 'r kiks proeven. Kiks was 'r nog al die tijd gewees, kiks die ze zelf bakte.
Rozetje, de moeder, zindlijk, mager vrouwtje, dat nog wel is bakerde, as 'r in de buurt gelegenheid was, nou op 'n kraam liep te wachten, 'n kraam van
Rozetje, op 't matras in den hoek, wakker-geschreeuwd door Poddy's kwaadaardigheid, zat even op, wreef zich de oogen, keek rond, zakte weer naast Sally, 't broertje. Eleazar's oogen gingen van 't matras naar 't dor mannetje bij 't dakraam.
'n Joden loopmeissie, hijgend van 't rennen, met malle oogen, omdat ze zùlleke boodschappen most zeggen, vroeg of de juffrouw dadelijk nòg is bij Jacobs wou komme, want zoo as de juffrouw d'r hiele gelich had, was 't water losgekomme, most ze maar zegge. "'t Water!", riep Rozetje, verrast en verschrikt, toch kalm als vrouw die erger gevallen heeft meegemaakt: "'t water losgekomme? Dat ken nie!
Nou, gedank, had-ie 'n paar vrije uurtjes en trek op z'n woord-van-werachtig trèk. Z'n skelet-handen bewogen als in weving over de deken, z'n oogen leien verdoft in de kassen. "Laat Joozep en Rebecca maar hiernaast eten", zei-die blazend: "ik stik enne zij krimpe van de kou. Sally enne Rozetje enne Serre hèbbe al gegete 'n wonder hoe kindere door alles heenslape"...
Eer Serre, Sally en Rozetje groot waren, was zij 'n oud vrouwtje zij die in 't krotten-leven verwelkte. Als-ie 'r nou had mogen zoenen, zouen z'n lippen iets gezegd hebben van den vreemden eerbied, de plots wakkere stille genegenheid die in 'm gekomen was. Zóó zou-ie 'r morgen zien overmorgen in 'r uitgeputheid in 'r slaap met de gespreide armen, alsof ze niet meer kòn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek