United States or French Polynesia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Met glinsterende oogjes keek de ouwe vrouw naar de bewegingen van haar zoon, die bij 't raam het likeurglaasje vulde. "Geef 't d'r nou niet, Karel." "Waar bemoei je je toch mee!" zei het ouwetje bits, met een grijpend uitstrekken der skelet-handen naar het glaasje. "Omdat 't niet goed voor je is." Het glaasje was al leeg. De dunne lippen in het gele knokelgezicht smakten na.
Ze hadden de oude vrouw op de sofa gelegd. Het grijze pluishaar pluimde in vlokken op het roode kussen. "Geef d'r wat lucht bij d'r hals... Kom Trui, verroer je 's!" Trui en Marie maakten de japon los, Gerrit hield wat azijn onder den neus, de zoon wreef de kurkige skelet-handen. "Wat haal je uit d'r zak?" "'n Flessie." "Laat 's ruiken." Eerst rook de vrouw, toen de man.
"Heb je 't?" "Ja gromoe." Uit z'n warmen broekzak haalde het ventje een medicijnflesch, half-gevuld. Met d'r bevende skelet-handen nam ze het aan, dee de kurk er af, rook even, dee 't weer dicht en moffelde het weg in haar zak. "Hoeveel geld heb je over?" "Vijftien cent." Netjes telde hij de warme centen uit op de vensterbank. "Die zijn voor jou, Sjors. Zal je niks zeggen?" "Nee, gromoe."
De vrouw schoot in de kleeren, zette koffie. Kaatje in d'alkoof begon te schreeuwen. Onrustig keek ze naar d'r man. Hij dee zoo vreemd. Anders vloekte-ie 'n half uur. Toen ze de koffie inschonk, keek-ie d'r aan... "Goddoome, Mie... 'k hè-zoo bezope gedroomd..." Ze wreef d'r beenige skelet-handen over de in de rokken uitpuilende knieën, angstig, met hortende rukken. Als die nou maar kwam.
Er kwam weer leven in de oude vrouw. Ze keek van Karel naar Marie, van Marie naar George. "... Hé ... ik dacht... dat... ik... daar... dood ... ging" ... Plotseling scheen ze álles weer te weten. De bevende skelet-handen wreven over de oogen, rukten in eens naar omlaag, naar den zak.
Nou, gedank, had-ie 'n paar vrije uurtjes en trek op z'n woord-van-werachtig trèk. Z'n skelet-handen bewogen als in weving over de deken, z'n oogen leien verdoft in de kassen. "Laat Joozep en Rebecca maar hiernaast eten", zei-die blazend: "ik stik enne zij krimpe van de kou. Sally enne Rozetje enne Serre hèbbe al gegete 'n wonder hoe kindere door alles heenslape"...
Woord Van De Dag