United States or Jordan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Wanneer ik een winkel had, zeide Gerrit, en ik bang was voor mijn concurrenten, dan zou ik het volgende doen: Ik huurde een groot huis, met veel étalage-kasten. In die étalage-kasten zette ik
"Boos of niet boos," hernam Gerrit, die nooit zoo slecht was gemutst geweest als op die Amsterdamsche kermis: "Wat wil ie met dat kinstrieken dan, hê? 'k Hol niet van die horlepieperie. Mien zeun het zien Mijn. Goa weg, of ik goai." Toen de juffer zag dat 't gemeend was, stond ze op, lachte, en ging heen.
Ja, papa. 't Saizoen gaat voorby, papa! Dat is waar, Pompile. Maar ... als mama niet reizen kan ... wat zullen we 'r aan doen? Ik hoor van Gerrit dat mama weer heel erg is, byzonder erg, Pompile! Dit had hy van "Gerrit" vernomen.
Den volgenden dag zouden dezen bevestigd worden en zou de heilige Doop aan niet minder dan twaalf kinderen bediend worden. Gerrit Beukman wist niet wat hij doen moest. Twee heel-moeilijke vraagstukken tegelijk hielden hem bezig. Hij kon zijn toestand heel wat verbeteren door de benoeming tot hoofdonderwijzer te Bunschoten, waarvan hij twee dagen geleden bericht gekregen had, aan te nemen.
„Gerust, moeder! ze leiên op ’t portaal; een van de sorteerders zal ze verloren hebben en de....” „Zoo! dus gevonden. Maar daarom zijn ze toch nog niet van jou, wel? Waarom heb je ze niet dadelijk teruggebracht, Gerrit? Dat had je moeten doen, dat was je plicht geweest.” „Ja, moeder, maar...” Dirk hoort alles duidelijk.
Daardoor werkte het middel verkeerd. De hoorders van Poort bleven voorloopig nog wel Hervormd, maar werden jegens ons zeer goed gezind." "En toen?" vroeg Beukman. "Den volgenden dag zonden een kerkvoogd en een notabel een adres over deze gebeurtenis aan het Gouvernement. Ik heb er een afschrift van." "Lees voor, Gerrit!" riep zijn moeder vol vuur.
Zoowel als zijn patent betalen, alsof hij zijn patent verdienen kon? Eén geluk was er voor Gerrit als hij aan huwen dacht. Vele jonge doctoren verkeeren in het volgend troosteloos dilemma: zij hebben eene vrouw noodig om praktijk, en zij hebben praktijk noodig om een vrouw te krijgen. Maar Gerrit Witse was bemiddeld.
Als ik maar eerst weet dat ik met hem er over spreken mag, dan komt dát wel in orde!" "Ik weet niet of vader het goedvindt!" "Ja! Als ik maar mag zeggen: vader Huiskamp, je dochter vindt het goed." Jannetje antwoordde niet. Gerrit begreep daaruit dat zij niet tegensprak. Hij liet haar hand los en sloot haar in zijn armen om den eersten vurigen kus haar op de lippen te drukken.
Dit had zij 's nachts gelezen; dat, toen zij met Stork haar toertje maakte; een ander had zij op de wandeling meegenomen; dit had zij aan eene vriendin uitgeleend, en dat wilde zij absoluut aan Gerrit zelf uitleenen; over het een vroeg zij zijn oordeel; over het ander "wilde zij zijn oordeel volstrekt maar liever niet weten, omdat zij er in het geheel geen kwaad van hooren kon!"
"Dat verdrêj 'k!" riep Gerrit, en zijn Betuwsche klavieren loswringende, smeet hij zijn nevenlui van zich af, die achteruitvlogen, zich echter spoedig herstelden, en met Gijs voorthosten. "Loat de jong los; loat 'm los zeg ik oe!" schreeuwde Gerrit die den gillenden zoon zag voorttrekken.
Woord Van De Dag