United States or Monaco ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Verkiezen de heeren nog te soupeeren?" vraagde Karel, die op de beide Nos. twee bougies had aangestoken. "Nou soep eten!" zei Gerrit: "loop! 'k heb den buuk pas vol woafels." "Laarzen buiten zetten; hoe laat wekken?" hernam Karel. "'k Goai mergen met de vroegste spoor weg," antwoordde Gerrit. "Dus een vigilante?" zei Karel weer.

"Neen, dank oe," zei Doortje, die 'en kleur kreeg: "Ze zouwe al oarig in 't darp kieken, as ze mien met ou zoage loopen. Ik weet den weg best; ik dank oe." "Dat is niet vriendelijk," hernam Alfred: "ik wilde je van dienst wezen; ik zal...." maar zich bedenkende, besloot hij: "Enfin, wanneer je 't niet wilt 't zij zoo." "Nou, 'k goai moar," zei Doortje opstaande: "G'n oavend mienheer jonker."

'k Zal u alles vertellen; maar laat hen heengaan." "Nu, goed dan. Ga maar aan je werk, Pieter; en jij, Jakob, laat mij met den jongen alleen." Knorrig verwijdert zich de laatste, en de tuinman gaat weer naar zijn bloembedden, echter niet dan nadat hij gezegd heeft: "'k Goai, moar rêken der op, da 'k oe in de goaten houw!"

As ze 't gewoar worden.... GROOTVOADER!!!!?....... Frerik!?... de b'ron!?. Allô, 'k goai moar wied weg. Erst noar d'Esche karmis.... met Kee Mils veur de fiedel!.... Verder den hort op!.... Knappe dern!.... Moar GROOTVOADER!!!?.. Die zal êvel 't ziene wel kriegen.... Met Kee, wied weg, noar d'Oost toe!. Moar GROOTVOADER!!?.. Wat nood!

"Boos of niet boos," hernam Gerrit, die nooit zoo slecht was gemutst geweest als op die Amsterdamsche kermis: "Wat wil ie met dat kinstrieken dan, ? 'k Hol niet van die horlepieperie. Mien zeun het zien Mijn. Goa weg, of ik goai." Toen de juffer zag dat 't gemeend was, stond ze op, lachte, en ging heen.

Onder 't loopen had Gijs besloten om bij Mijn moar met de deur in huus te vallen; en toen hij dus bij oom Kresel de kamer binnentrad, sprak hij tot het vereenigde gezin een: "G'en oavend!" en zich voor Mijntje plaatsende, vervolgde hij in éénen adem: "Mijn, 'k goai mergen met voader noar d' Amsterdamse karmis, 'k kom oe g'en dag zeggen, 'k zal wat veur oe meebrengen, heur ie."

"Neen, nou geef ik er den weerlich af!" riep Gerrit, zich aan de leuning vastklemmende: "Doar zou 'en mins gek van worden; 'k goai nie wiejer." "Nog een paar," overreedde Karel. In 't einde Gijs had 63 geteld bereikte men dan hijgende en zwoegende de bedoelde Nos. 71 en 72. "Ici," zei Karel, beide deuren schier gelijktijdig openwerpende.

Kom nou ens hier, dan zâ'k oe ens 'n grap loaten zien," zegt Pieter de tuinman, tegen Jakob, die tegen het inrijhek zijn pijpje staat te rooken en in 't zonlicht zijn rug baadt. "Wat dan?" "Dat gèf ik oe in tien moal te roaien! Ik 't doar net bie toeval 'ezien." "Nu, wat is 't dan? Ik raad niet graag." "Goai es mee!

Moeder Trijntje, die niet wist wat Jan toch schêlde, stapte juist in haar bedstee, toen de man zei: "Vrouw, 'k goai nog êfkes op de dêl um te zien of de jongens alles wel kloar hebben." "Goed," zei de vrouw, en weg was hij. Janboer, wien het bloed den ganschen dag had gekookt, voelde zijn onrust vermeeren nu het oogenblik naderde, waarin hij wellicht de hardste waarheid zou vernemen.