United States or Tonga ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ach, Bavo, ik, die geloofde, dat gij uwe arme moeder bemindet! Mijn God, ik moet het toch weten, hoe schrikkelijk het zij. Zeg, zeg, mijn zoon, wat hebt gij gedaan gedurende al dien tijd?" Bavo zag haar diep in de oogen en antwoordde met eene soort van stille fierheid: "Moeder, ik werk op eene fabriek." "Gij werkt op eene fabriek!" "Op eene fabriek van bougies, sedert vijftien dagen."

De jongen was op een voetenbank gaan zitten, bij Cecile: Mama, laat mijn muziek toch liggen. Amélie zette zich bij Cecile. Is Christie beter? Hij is vandaag wat opgewekter. Gelukkig maar ... Kende je Quaerts niet? Neen. Niet? ! Hij komt dikwijls hier. Cecile zag door de open schuifdeuren naar de speeltafel. Twee bougies brandden er.

Maar Goddank, nog altijd was de trouwe vriendin haar terzij, die haar telkens dat woord van den eenige herhaalde: "Wees sterk, en leef voor ons kind lieve vrouw." Van Barneveld zag bij het zwakke licht der beide bougies niet aanstonds dat er vier personen waren binnengekomen. Jacoba beefde. De grijsaard is opgestaan. Zijn oogen waren vochtig.

"Verkiezen de heeren nog te soupeeren?" vraagde Karel, die op de beide Nos. twee bougies had aangestoken. "Nou soep eten!" zei Gerrit: "loop! 'k heb den buuk pas vol woafels." "Laarzen buiten zetten; hoe laat wekken?" hernam Karel. "'k Goai mergen met de vroegste spoor weg," antwoordde Gerrit. "Dus een vigilante?" zei Karel weer.

Terwijl men bezig is met ontpakken, ga ik eene wandeling maken door den bazar van het dorp, die vrij wel voorzien is. Men vindt daar mooie, in goudpapier gewikkelde russische bougies, suiker van Marseille, dadels en melk in overvloed.

Zij geleidde mevrouw Van Raat in het boudoir, waar het zachte schijnsel der bougies van een kristallen kroontje neêrschemerde op het violette peluche der causeuses en met het getintel der pendeloques weêrkaatst werd in den ronden spiegel. En Henk? vroeg de oude dame. O, die dut zeker nog! lachte Eline. Wacht, ik zal hem even roepen. Neen, neen, laat hem, arme jongen! zeide mevrouw Van Raat.

Als 't u lust, kom dan straks wanneer de koffie gedronken en de sigaartjes gerookt zijn, mede naar de tweede salon, waar de kroon met brandende bougies in 't midden hangt en de bougies op de lusters ook zijn aangestoken; ziet er het gezelschap, eerst met een pousse-café, daarna met fijn porselein in de handen, en later onder 't genot van punch of bisschop of rooden wijn met gebakjes, en luistert eerst hier en dan bij een ander groepje, en later naar datgene waar het gansche gezelschap in deelen zal.

Het was haar, als bewoog zij zich in een droom.... Zij zag de kaarten in den vorm van een S uitgespreid op het ronde, roode laken; zij zag op de hoeken der tafel de bougies branden en de, van ringen glinsterende vingers van mevrouw Eekhof een kaart trekken. Het werd haar, als was zij buiten dat alles, ver af.... Vincent ging zitten tegenover mevrouw Van Raat, Henk zou spelen met mevrouw Eekhof.

Ik ga eens even zien, wie er wint, sprak ze en ze ging naar de speeltafel in de andere kamer; ze zette zich achter Mevrouw Hoze, schijnbaar belangstellend in het spel en, door het licht der bougies heen, gluurde ze naar Quaerts en Jules. Ze zag, dat ze zachtjes met elkaâr spraken, vertrouwelijk, Jules met zijn arm op Quaerts' knie.

Hoe 't zij, Helmond weet wat hem te doen staat, en zijn besluit is onwrikbaar vast genomen. De bougies, die in het Hotel du Helder niet dagelijks werden vernieuwd, teerden op haar laatste kracht en hadden Helmond reeds genoopt om het was-nachtlicht te ontsteken.