Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 mei 2025
Boeh! heij' oe begriep dan niet? De meulenoar van 't darp het drie zeuns: Jan, Pier en Kloas. Klomp van 'en kerl, wie is nou de voader van Pier?" "Potstorie da's woar!" roept Jochem: "da's zoo kloar as 'en neie klomp." "Ezel! en dat was 'en striekvroag, hè!
Teunis had 'en heel ander lêven gehad, en, as ie 't noagoeng, dan was ie toen 'en mins gewêst, en misschien de knapste errebeijer die 'r in 't darp liep, al was ie dan ook geen boer op 't Uiversnest.
't Was een oarig wêgsken ook: Links oan 't eind van 't gelpe korn, ha'j 'en boerenarf met boomen, en heujbargen, en 'en uiversnest; rechts ha'j 't uutzicht op de Vêluwsche bargen en 't huus van den Duno; en, recht veuruut, doar ha'j 't darp met z'n twee kerkskes; en lêge huuskes, en linde- en peppelboomen. En 't koorn sting gelp, en de klaprozen woaren zoo frisch, en de blauwe kornbluumpkes ook.
"Neen, dank oe," zei Doortje, die 'en kleur kreeg: "Ze zouwe al oarig in 't darp kieken, as ze mien met ou zoage loopen. Ik weet den weg best; ik dank oe." "Dat is niet vriendelijk," hernam Alfred: "ik wilde je van dienst wezen; ik zal...." maar zich bedenkende, besloot hij: "Enfin, wanneer je 't niet wilt 't zij zoo." "Nou, 'k goai moar," zei Doortje opstaande: "G'n oavend mienheer jonker."
Paul noemde den naam van haar, die hij zoo liefhad, en wier nagedachtenis hij zegende; van haar, die het verstaan had, dat een verwaarloosde jeugd een ouderdom van schande wordt; van Deine, wier stof rustte in den akker Gods, maar wier ziele woonde in den hemel. 't Was een smal paadje, dat van den molen door 't koornland heen, "de noaste weg noar 't darp liep."
Griet veegt met haar voorschoot een traan weg. "Moar bi'j dan nou gek?" zegt Gerrit: "Zit j'aweer te grienen? 't is dan krek of we de wereld uutgoan." "De wereld neen, de wereld niet," zucht Griet, "moar 't darp toch: en dan de lokkemetief de lokkemetief! Meister zei lest nog dat ze zoo kolderig woaren, en tegenswoordig toezoers en altied uit den weg sprongen. Ik kan d'r van iesden."
Zie, daar gaan ze weder 't wêgsken af, Santje en Kees; ge meint um 'en deunje te vrijen? Neen kiek, ze doen weer 'en reis noar 't darp. Bij den bakker-kruienier koopen ze brood, en gort, 'en stukske spek en andere dinger. Ze kommen den winkel uut. Welken weg?.... Niet noar huus. Links sloan ze af, de Karkstroat ien. 'En honderd trêen ver woont Griet, Griet die 't met Dorus wel wist!
"Och! joa, zie, weet je voader... 'k was zoo benauwd dat ze beduusd zou zin," zei Gijs weder, en besloot: "'k Zou wel is êfkes noar 't darp willen." "En de wrungel steet al op toafel!" sprak Meeuwsen: "He'k ooit zoo'n jong!" "Za'k moar?" zei Gijs met een innemend gezicht. "In 'en kertier weerum," beval de vader.
Dat had Deine-Meu gezien, en Deine-Meu was 'en mins dat meer gevuul in 't lief had dan de meisten van 't darp wiesten. Deine-Meu zei niet veul, en Deine-Meu lachte sinds jaren niet meer. Deine-Meu had, in d'r tied, mennig en een met de kous op den kop noar huus loate goan, en as ze nou van trouwen of trouwerij heurde, dan keek ze grommig. Da's woar.
Ze had weemoed gehad, ook um den kleinen noabliever, en, toen ze nog geen half joar geleejen van Dissel, as de zuuplap heurde sprêken, en dat de kleine Paul goande weg de schavuut van 't darp wier, toen had ze al gedocht, of ze um Geurtjes wille d'r ook wat oan doen kos, totdat.... joa totdat Gods bestiering heur nou den toetree oan de hand had gedoan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek