Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juli 2025
"En 'k weet eiges soms niet woarom 't hart mien zoo sloan kan," hernam het meisje; "went Deine-Meu is wel krukkerig, moar arger is ze toch niet.... en gij....?" "Ikke....?" zei Paul. "Gij....!" herhaalde het meisje, maar hokte en drukte het voorschoot voor hare oogen. "Nou, Anneke, wat zou 'k dan....?" hernam Paul op een zoo zacht goedigen toon, dat Anneke geheel van streek raakte.
"Van huus," antwoordde het kind. "Van huus? Woar is oe huus, menneke?" "Bij voader." "Hoe heit oe voader, kerlje?" "Teunis heit ie; moar hie kiekt altied zoo vuul, krek as Tax." "Wie is Tax?" "Tax? Wel Tax van noast ons, die ielkeen in de been' biet." "Moar oe voader zal toch niet bieten, jungske?" "Neen, bieten dat duut ie ook niet, moar sloan kan ie, dát kan ie!
Anneke durfde geen woord te spreken; zij begreep ook het rechte van die vraag met. Sloan dee de klok, altied as 't tied was van sloan; moar Deine, neen, dat had ze nooit gedoan. Deine had van de klok geleerd, dat slaan op tijd nuttig is, maar vóór den tijd verwarring brengt. 't Was bij Anneke nog geen tied gewêst. Een dotje was ze, dat kleine blonde aanvallige ding.
Zie, daar gaan ze weder 't wêgsken af, Santje en Kees; ge meint um 'en deunje te vrijen? Neen kiek, ze doen weer 'en reis noar 't darp. Bij den bakker-kruienier koopen ze brood, en gort, 'en stukske spek en andere dinger. Ze kommen den winkel uut. Welken weg?.... Niet noar huus. Links sloan ze af, de Karkstroat ien. 'En honderd trêen ver woont Griet, Griet die 't met Dorus wel wist!
Loat er ons ne slag in sloan; nim, doar es vijf en twintig fran!... Jantje zat hem roerloos aan te staren, met open mond en wijde Ooggen, als gek van verbouwereerdheid. Een vloed van hooge kleur kwam plotseling over zijn oude gerimpelde wangen en zijn verweerde handen beefden op zijn knieën, alsof ze sidderden van kou. Ha moar boas toch!
Een in Twente en op de Veluwe zeer bekend deuntje luidt: Suja, suja, kindje, 't Papje steet in 't spintjen, Melkje van de bonte koe, Kindje, doe je oogjes toe. Hoeveel naïeve moederzorg ligt niet in 't Twentsche: Suja, suja, lutke wicht, Sloape zeute, eugskes dicht. Hunnewiêve, 'k zal diê sloan, Kumst du biê de huja stoan.
Terwijl Deine-Meu den volgenden morgen wel toegestopt op haar karretje gezeten, naar het naburig D. reed, ten einde Teunis te spreken, liet zij den kleinen Paul op het Uiversnest achter, en Anneke, de vierjarige meu zegster van Deine, stond met het vingertje in den mond toen de vrouw wegreed en het jongske, haar nawijzende vraagde, of zij Deine ook sloan kos?
Paul, die te vergeefs op de vraag: of die doar wegree ook sloan kos, een antwoord wachtte, streek zich over den zwarten krullebol, en wilde eindelijk weer iets zeggen, toen 't meisje, zeker aan 't schoolgaan denkende, blijkbaar verlegen en met neergeslagen oogjes vroeg: "Blief ie bij Deine-Meu, en goa'j dan ook school?"
De omgang met kinderen schonk haar allengs een kinderlijke tevredenheid; en, toen Deine eens op een zomeravond een kartouw met twee einden aan den tak van den dikken eik liet binden, en 'r 'en plenkske tussen liet sloan, en Paul en Anneke doar op goenge zitten, en 't jungske 't klein liefke vasthieuw, umdat ie doodsbang was dat Anneke vallen zou, toen was 't Deine-Meu eiges die den bungel oan 't bungelen miek, en 'en gezicht zette, zóó tevrêjen, asof ze nog in den tied was toen Miechel hóar bungelde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek