United States or Burkina Faso ? Vote for the TOP Country of the Week !
De "Betuwsche novellen" leggen nog altijd het zwaarst gewicht in de weegschaal van des schrijvers roem. "Deine Meu" "Oan 't kleine revierke", "'t Pauweveerke", "'t Kriekende Kriekske", "Kruuzemuntje" vooral dit laatste verhaal, zoo voortreffelijk gespeeld bij de voordracht blijven de immer groenende twijgen aan Cremers lauwerkrans.
Terwijl Deine-Meu den volgenden morgen wel toegestopt op haar karretje gezeten, naar het naburig D. reed, ten einde Teunis te spreken, liet zij den kleinen Paul op het Uiversnest achter, en Anneke, de vierjarige meu zegster van Deine, stond met het vingertje in den mond toen de vrouw wegreed en het jongske, haar nawijzende vraagde, of zij Deine ook sloan kos?
Kijk, 't was verleden jaar met Sint Jan, neen Heere mensch, waar gaat de tijd heen, 't wordt nou met Sint Jan al twee jaar, daar was buurvrouw Pietertje's meu, je kent buurvrouw Pietertje? nou, die haar meu, of eigenlijk haar mans meu, weet je, want haar mans moeder moest zuster tegen haar zeggen, en die zat aardappelen te schillen, en krek was ze weg. Wat zeg je, me lieve mensch!
"Vort! hier hei'j niks meer te moaken!" brulde de ruwe stem van Jaap Jolles: "wou ie die wieg óók nog houwen, inhoalige dern, doar ie van Heintje Meu al zoolang veur niks gegêten en gedronken hebt!" en terzelfder tijd zag Peter Janssen, die met de handen in den zak, naar 't verkoopen had staan kijken, dat de algemeen beminde Wiege-Mie, door den gierigen erfgenaam bij den arm werd genomen en de deur der woning uitgezet, waar ze nu achttien jaren lang de hartelijkste gastvrijheid had genoten.
Woord Van De Dag