United States or Tunisia ? Vote for the TOP Country of the Week !


In de tent zelf is het nog vrij donker. Een enkele olielamp, hier en daar aan den wand opgehangen, verlicht de bezoekers, die vol ongeduld naar de voorstelling uitzien. "Doar gaot de pias! roepen een paar van hen, als zij Dorus langs de banken, het trapje op, dat naar het tooneel leidt, zien naderen.

Is ie zoo zwart van hoar as ik? is ie zoo stark as ik? en is ie zoo schriftuurlik as ik? Neen Jeuzefke, doar za'k is 't miene van hoalen!" En de schriftuurlikke Berend, die heel onschriftuurlijk jaloersch was, klom behoedzaam de ladder af, die naar het kamertje leidde, sloop de schuurdeur uit, en wilde juist langs den hooiberg naar het achterhuis gaan, toen hij duudelijk gesmuuspel heurde.

"Wat 'en staatsie!" "En kiek, dóár is dokter ook." "Jawel, zie!" "Kiek, nou drinken ze, kiek! Allemoal sampanje!" "Geld dat ze hebben! Tenminste te wachten! Of....!?" "Stil, dring dan zoo niet!" Men kon het niet helpen. Aan de linkerzijde van de groep was plotseling een beweging ontstaan. Men wilde zich verplaatsen. Geen wonder.

"Kijk ne kier die sloeber doar! wa komt-ie hij hier doen!" riep hij bijna hardop, verbolgen uit. Maar Rozeke suste hem spoedig met angstige woorden: "Zwijg, zwijg, geboart da g'hem nie'n ziet."

En 'k 't gisteren in de post ontvangen! beweerde hij enkel. Tuttuttut, 'k 'n doar amoal niets mee te moaken! Betoal mij mee ander geld, zeg ik ou! antwoordde de vrouw korzelig wordend. Ha, nondedomme! kreet Theofielke, zich ook eensklaps boos veinzend. 'K zeg ou dat 't goed es! En 'k zegge 'k ik ou dat 't slecht es en da ge mij moet ander geld geên! gilde de vrouw.

Doar hewwe 't lieve lêven al! dacht Berend, en hij vuulde zich ontruuren. Of het een heilige verontwaardiging was, weten wij niet, maar zeker is het, dat hij een koortsachtige aandoening ondervond, die hem de klavieren deed knuusten. Langzaam, met ingehouden adem, naderde hij nu de plaats, waar hij het gesmuuspel vernam.

Wa es er toch gebeurd, Zieneken, mee da koewachterken? Tegen wie vecht hij doar mee da mes?" vraag ik eindelijk. Zieneken vertelt het mij. Die kleine snotvent, die kwajongen-koewachter van dertien jaar is me toch waarachtig verliefd geworden op een jong meisje uit de buurt, waar een andere koewachter, van ongeveer denzelfden leeftijd, insgelijks verliefd op is.

Meseu Blanus verscheen. Zie, doar hadden de boeren nou nog schik af; hie was krek as 'en boer gewammist en gebokst; doar begost ie nou ook alweer te riejen en te drêjen, en de boeren wreven zich, zooveul ze kosten, 't zoagmêl uut de oogen. Zie, doar smeet ie 't wammis en de boks uut, en, doar stond ie nou krek als skaldoat.

"Neen, neen! doar zal God veur zurgen!" riep Frerik, terwijl hij den beminden grijsaard den arm om den gebruinden hals sloeg: "Neen! 'k zal Hum ielken oavend bidden, da'k oe gezond mag weerzien.

Wierd er van mij doar nie geklapt?" vroeg onze lieven Hiere. "Giene meinsch die van ou gesproken hèt, lieven Hiere," zei ijngel Gabriël. "'T 'n wierd het doar van nie anders geklapt of van de leute. Ala ge 'n keun nie geleuven hoe kontent en hoe gelukkig dat die meinschen ginter zijn!" Onze lieven Hiere 'n zei gien woord mier. 't Dacht den ijngel Gabriël dat hij stijf kwoad zat.