Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 mei 2025
In stormloop, kop omlaag, de vier hoeven te gelijk op de brug dreunende neerbonzend, een uit elkaar gesplinterd stuk hout krakend achter zich meesleurend! Het is toch iets afschuwelijks, die paarden! Haastig dring ik zooveel mogelijk op zij, mijn wielen tegen het verhoogde gedeelte der vrij smalle brug aanschurend, en als een orkaan stormt het akelig gevaarte rakelings voorbij.
's Avonds dring je, heel geheimzinnig, bij mij aan, op reis te gaan eer de dames op zijn; waarvan het gevolg is, dat Oliver hier aan 't ontbijt zit, terwijl hij in de weilanden behoorde te dwalen om botanische wonderen van allerlei soort op te zoeken. 't Is al te erg, wat zeg jij, Oliver?« »'t Zou mij erg gespeten hebben, niet thuis te zijn als u en mijnheer Maylie weggaan,« antwoordde Oliver.
Zijn herhaald aandringen, dat het kind hem vader noemen zou, maakte haar zenuwgestel in de war en zij begon met angst den tijd tegemoet te zien, dat het kind de treurige verhouding tusschen hen zou beginnen te begrijpen. "Meer dan twee jaar heb je hem volkomen kunnen missen," zeide zij, "waarom dring je je nu plotseling op? Wat is eigenlijk je doel met je bezoeken?" "Wat mijn doel eigenlijk is?
O, ik kan en wil er alles in zien, noem het toeval, noem het noodlot, noem het natuurwet, noem het hoe en wat ge wilt, 't kan mij niet schelen. Maar noem het niet God. Dring er mij niet een liefdevolle hand in op, niet een wijze bestiering, niet het hart van een vader. Zeker, dit alles kunnen wij, en wie weet hoe veel meer nog. Maar dan moeten wij wèl weten wat wij daarmede doen.
Nou, mooier als hier! Ja. Neen. Enz. Zeg, dring zoo niet! Ik kan 't niet helpen. Ze dringen my ook. De menschen lyken wel mal. Altyd dringen ze zoo. Ja, niet waar? Altyd dringen ze. Weet je wat ik zeg? Ik zeg dat de kalverstraat eens zoo breed wezen moest. Ja, eens zoo breed. Want... weetje, wat het is? Hy is te smal. Dat is het! Ja, hy is te smal. En daarom dringen de menschen zoo, weetje! Enz.
"Wat 'en staatsie!" "En kiek, dóár is dokter ook." "Jawel, zie!" "Kiek, nou drinken ze, kiek! Allemoal sampanje!" "Geld dat ze hebben! Tenminste te wachten! Of....!?" "Stil, dring dan zoo niet!" Men kon het niet helpen. Aan de linkerzijde van de groep was plotseling een beweging ontstaan. Men wilde zich verplaatsen. Geen wonder.
Ik dring aan op de volkomen gelijkheid," voegde hij er bij en stampte op den grond. Wat kon meneer Rustig hierop antwoorden? Hij moest òf als wijsgeer zijn stellingen opgeven, òf als vader zijn zoon laten varen. Als alle wijsgeeren, koos hij wat hem het minst gewichtig toescheen, hij bracht zijn zoon ten offer; maar, we moeten tot zijn eer zeggen, hij deed 't met een zucht.
"Dring niet verder aan!.... het zou overbodig zijn!...." hernam de pachter. "Al waart gij hertog en pair van Engeland, dan nog zoudt gij mij niet bevallen!.... Man, gij zijt zelfs geen Engelsch onderdaan, en gij hebt mij met de meeste openhaartigheid medegedeeld, dat gij hoegenaamd geen vermogen hebt.
Als ik de stooten met elkander vergelijk, geef ik nog de voorkeur aan de laatste, die onder andere voordeelen ook dit hebben, dat zij mij een rijdier bezorgen, waarmee ik morgen naar Diakoptho kan gaan, zonder dat ik in het klooster zal moeten wachten op den eenigen trein van den dag. Ik dring dus zonder verder dralen in de woeste kloof, die slechts eenige schreden van de zee verwijderd is.
Dring je aan hem op, maak je noodzakelijk door hem den een of anderen dienst te bewijzen en waag je leven, als 't moet. Verlaat hem niet voordat hij aan gene zijde der Vindhyas weder naar de vallei der Nerbudda is teruggekeerd en kom dan, maar alleen dan mij zijn tegenwoordigheid melden." Kâlagani vergenoegde zich met een bevestigend teeken te geven en was weldra onder de menigte verdwenen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek