United States or Botswana ? Vote for the TOP Country of the Week !
'k Hè moar 'n hortjen tied!" "Bim Bam! Bim Bam!" Vrouw Carels opent eindelijk de deur; zij heeft haar tijd noodig, als zij de mis niet verzuimen wil. Ontzet treedt zij terug, wanneer zij binnenkomend de treurige groep ontwaart; en met medelijdende stem zegt ze: "Och erm! is ze uut den tied? Och erm! doar zul-de ôk weet af hebben, jeungske. 't Was krek 'n moeder veur oe, niewoar?" "Bim Bam!
"Joa 't is zoo, 't is zoo, mien jong.... mien beste Frerik!" hernam Arie weder, terwijl hij zich geweld moest doen om het beven van de onderlip te bedwingen: "Drie moanden zin gauw um, moar drie moanden veur 'en oud mins!.... 'k Zie al in 't vier en tachtigste joar Frerik, en, dan is ielke moand d'r één.... d'r kan zooveul gebeuren in zoo'n tied Frerik, en as.... grootvoader..... oe..... is..... veur..... 't letste gezien had..... as ie is...."
Dat sombere en triestige is aanstekelijk en, was het vroeger nooit zijn gewoonte geweest veel te zeggen, Willem en de andere arbeiders hoorden nu bijna niets meer dan 't geen ze om te werken vernemen moesten, en, êten en drinken deejen ze dus wel as 't tied was, moar oarigheid neen. dat hadden ze ook niet. Alles was veranderd.
Anneke durfde geen woord te spreken; zij begreep ook het rechte van die vraag met. Sloan dee de klok, altied as 't tied was van sloan; moar Deine, neen, dat had ze nooit gedoan. Deine had van de klok geleerd, dat slaan op tijd nuttig is, maar vóór den tijd verwarring brengt. 't Was bij Anneke nog geen tied gewêst. Een dotje was ze, dat kleine blonde aanvallige ding.
Endeliek stapte ik in 't bedde en was in een tik in slaop en om zes uur klopte de huusvader al op de deure en ruep: »Veltink, 't is tied!" Ik stund op, trok mij an, pakte toe mien blauwe zakdoek oet, lee op de taofel alles wat er in was en vief guldens naost elkaor en een pampiertien er bij, waorop ik met een potlood schreef: veur de kinders ieder ééne.
"Nou kom d'r dan moar veur uut; 'k houw van rond veur de vuust," zei Janboer. "Moar 'k wou oe allinnig sprêken," hervatte Berend: "'t is 'en geheim." "Denk ie dan, dat de twee kelfkes en de verkens in 't schot 't zullen noavertellen?" zei Janboer: "Gauw wat, 'k heb geen tied."
"Goeje God!" riep Paul, wien deze beschuldiging pijnlijk door de ziel sneed; en, op het meisje toetredende en haar hand in de zijne nemende, sprak hij op hartstochtelijken toon: "Anneke, zou ie dat van mien denken....?" Maar eensklaps zich bezinnende, hervatte hij, terwijl zijn stem iets onbeschrijfelijk droevigs bekwam: "Anneke, juuster: Ik had oe lief as mien lêven, en nog, zelfs nou nog zou 'k.... Moar neen, Anneke... Anneke, heur is.... 'k Bin ien den letsten tied strakker gewêst, da's woar, moar begriep ie dan niet dat mien 't gemoed ook voller as vol is?"
Heur is, ik weet, ge bint riek, ge hebt van den deze...." en hij schoof vinger en duim beteekenend over elkander; "ge bint oud Deine, en ik zie moar 'en joar of tien jonger; d'r was 'en tied Deine, toen 'k oe liefhad."
"Heere m'n tied, wat is 't van nacht ien ens weinter geworden. Kom vrouw, d'ruut!" vervolgde hij, nog eens naar het warme plaatsje ziende dat hij zooeven verlaten had: "kom Net, d'ruut, de snee leit wel anderhalf voet dik; ge mot gauw de boel veur de deur wat wegkeeren."
"Wâblief?" zei Kresel. "k Heb moar een kertierke de tied," zei Gijs "en dus mo'k oe g'n dag zeggen; sloap wel!" "Moar jong," zei Mijntje, die wezenlijk beduusd was geworden, "ie noar de karmis! en 't mot 'r zoo schuins heergoan, zooas Jan Peter wel het gezeid."
Woord Van De Dag