Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juni 2025
Eindelijk toen de wrungel met brood gereed stond, keek hij zijn vader vragende aan, en zei: "ik zou wel is...." Gerrit scheen het niet gehoord te hebben, althans er kwam geen antwoord. Gijs grinnikte, streek zich over 't haar; beschouwde toen het werktuig, waarmee hij die daad had verricht, en zei wat harder: "'k Zou wel is...." "Wat?" vroeg Gerrit.
Domenei he'k 't gezeid, de meister óók; op 't kastêl he'n ze m'allemoal 'en goeje ries gewunst, dus, lig nou niet te lamentieren. Moak de wrungel maar verdig, went véur vieren mowwe al vort." Griet keek niet zeer vroolijk: dat woordje "ouwe" had haar maar half bevallen: vier en vieftig, op 't best van 't lêven! En dan die lokkemetief, en allerhande verzuukingen op de Amsterdamse karmis!
"Och! joa, zie, weet je voader... 'k was zoo benauwd dat ze beduusd zou zin," zei Gijs weder, en besloot: "'k Zou wel is êfkes noar 't darp willen." "En de wrungel steet al op toafel!" sprak Meeuwsen: "He'k ooit zoo'n jong!" "Za'k moar?" zei Gijs met een innemend gezicht. "In 'en kertier weerum," beval de vader.
't Horloge was weer in 't vest, en de eigenaar op weg, noar 's voaders huus woar ie bek-af oankwiem. Meeuwsen, met de vrouw, de meiden en de knechts, zaten al aan de wrungel met brood en koffie toen Gijs binnentrad. Na den maaltijd was er nog al 't een en ander te bepraten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek