United States or Guernsey ? Vote for the TOP Country of the Week !
"En wat buitelde hij lekker over den grond," grinnikte Karel vroolijk. "Zij zullen wel niet spoedig terugkeeren." Dat had hij echter mis. Frans en Klaas stonden eerst van uit de verte een poosje te schelden. "Magere sprinkhaan!" schreeuwde Frans. "Panlat!" smaalde Klaas. Maar langzamerhand kwamen zij naderbij. Zij liepen al scheldend een eindje voor den bok uit.
De arbeiders hadden stil samen zitten praten. "Nu kunnen de meisjes zich wel weer laten kijken" grinnikte de oudere der twee. "Zou Anneke ons geen borrel willen schenken?" verstoutte zich Willem Stoffels. "Waar is ze?" "Hoor hier," beet Jansen toe, getergd en grimmig "als het niet geweest was om 't noodweer van vandaag, dan had géén moordenaar hier zijn voet over den drempel gezet!
Gij, gij, grinnikte Ernest, gij, met uwe manieren, kunt van mij een moordenaar maken. Sta op! Blijf daar niet zoo, alsof ge een lam waart, het slachtoffer van een lafaard .... Ha, ik voel u wel! Ge zijt geslepen! .... Sta op, zeg ik u! Sta dan òp! Hij grabbelde naar haar elleboog, wilde haar in een woesten greep oplichten. Ze boog haar hoofd, huiverde, wachtte.
»Zoolang als wij hier zullen vertoeven,... zeidet gij straks," hernam Zermah. »Waar zijn wij hier eigenlijk?" »Waar gij zijt?... Wel op de plek, waarheen ik u voeren moest." Zermah keek hem doordringend aan. Zij begreep dat de Indiaan niet praten wilde. Toch waagde zij nog eene vraag: »En zullen wij er lang blijven?" »Gij zijt nog al nieuwsgierig uitgevallen, dunkt me," grinnikte de Indiaan.
Hij grinnikte van pleizier en sloeg met beide handen op zijn deken. Eindelijk sliep Strijkman met het hoofd vol plannen in, en toen hij den volgenden morgen ontwaakte, meende hij nog, dat hij droomde, als hij aan het gebeurde van den vorigen avond dacht.
De Kar der Schande! Gij, dwerg, zeg mij wien voert gij rond door de foreesten op deze schandekar? De dwerg grinnikte; hij was idioot; maar de ridder op de kar kermde hooger. Heeren ridderen, wie gij ook zijt, ontfermt u mijner!
Dit was een trant van geestigheid, waarin de heer Dorbeen sterk was; en daar Pieter grinnikte, en mijn oom, die 't ook hoorde, zijn hoofd lachend schudde, en de grap voor den heer Van Naslaan herhaalde, merkte mevrouw Dorbeen dat er iets grappigs aan de hand was en, haar gevuurvlamd hoofd opheffende, zeide zij allerinnemendst: "Lieve Dorbeen! laten de dames ook reis wat van je hooren". Allen zagen hem aan en zwegen.
Zij stonden naast elkaâr, angstig steeds omziende en de geheele caterva lachte, omdat ze zoo grappigjes stonden; de senex alleen grinnikte werkelijk van voorpleizier; de "paraziet" niet; hij kòn zelfs niet tegen geeselen-zien, ook al intrigeerde hij wel eens tegen de tweelingen....
»Ellendeling!" riep Zermah uit, die hare verontwaardiging niet vermocht te bedwingen. »Welnu, als haar vader er niet in slaagt, dan zal God haar aan uwe handen ontvoeren!" De Spanjaard sprak geen woord. Hij grinnikte slechts en trok de schouders op. Dat was zijn eenig antwoord.
"Omkomen? omkomen?" riep de waardin met een vrij sterke stem: "Ja, dat geloof ik, maar dan," en zij grinnikte kwaadaardig: "dan, bij mijn zondige ziel! zou de duivel u vooraf aan het rad of aan de galg gebracht hebben. Neen, brave heer Rosio," ging zij zachter voort: "daarvoor is Barbara te oud en verstandig geworden.
Woord Van De Dag