Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juli 2025
Mijne geleidster stond, en tuurde het aan. Het hielp niet. »Dit is dan", begon ik, »het trotsche gedenkstuk " »Bah!" smaalde zij: »een toren van Baäl. Maar het bloed der martelaren heeft de smet der afgodendienaars er van weggewasschen." »Met uw verlof", hernam ik, versteld van deze zonderlinge taal: »die afgodendienaars "
Nu in natuurlijke woede, geelbleek, stond-ie op, smeet z'n stoel tegen 't raamkozijn, verzette de koffiekom met 'n smak op de tafel. "Og, wad-è frotter haurik!", smaalde Essie, de vrouw van Suikerpeer, na een stilte van onthutsing, en krènkender smaalde ze: "benche ken-die niet zal die vlòèke!"...
»Dus je wou wegloopen, lieverdje, is 't niet?« zei de Jood en nam een knoestigen stok op, die naast den haard lag. Oliver gaf geen antwoord. Maar hij lette op de bewegingen van den Jood en haalde snel adem. »Je wou hulp halen, om de politie roepen, hè?« smaalde de Jood, terwijl hij den jongen bij zijn arm greep. »We zullen je dat wel afleeren, jongetje.«
Bumble, »en ofschoon ik niet snurkte, zal ik snurken, gapen, niezen, lachen of huilen, net naar 't mij invalt; dat is mijn recht.« »Jouw recht!« smaalde juffrouw Bumble met onuitsprekelijke minachting. »Dat heb ik gezegd, juffrouw,« zei Mr. Bumble. »Een man heeft het recht, te bevelen.« »Goeie hemel! en wat heeft een vrouw dan voor recht, zeg me dat eens!« riep de weduwe van Mr. Corney zaliger.
»Nee, hij weet 't niet,« smaalde Sikes. »Of hij wil 't niet weten en dat is hetzelfde. Spreek op en noem de dingen bij hun naam; zit daar niet te stotteren en te hakkelen en in dubbelzinnigheden te praten, net of jij niet de eerste bent geweest, die over die diefstal heeft gedacht. Wat heb je te zeggen?« »St, Bill!
"En wat buitelde hij lekker over den grond," grinnikte Karel vroolijk. "Zij zullen wel niet spoedig terugkeeren." Dat had hij echter mis. Frans en Klaas stonden eerst van uit de verte een poosje te schelden. "Magere sprinkhaan!" schreeuwde Frans. "Panlat!" smaalde Klaas. Maar langzamerhand kwamen zij naderbij. Zij liepen al scheldend een eindje voor den bok uit.
»Zoo gauw ik het tijd vind,« zei dokter Losberne en keek in de andere kamer; ook deze leek niets op de beschrijving, die Oliver ervan gegeven had. »Ik zal je wel krijgen, vriendje.« »Zoo, zal je dat?« smaalde de leelijke stumpert. »Als je mij noodig hebt, ben ik hier. Ik heb hier vijf en twintig jaar lang alleen, als een gek, gewoond en laat me niet door jou wegjagen.
»Nou?« zei ik fier tot den naast mij zittenden man, die Uiltjesbroekersma heette, en een Fries was, »nou? Had je me maar?« Ik lachte populair. Maar hij haalde minachtend de schouders, en smaalde: »Snij em es door!« Ik sneed de consumptie-aardappel door. Deze bleek van binnen verrot. Alle arbeid was tevergeefs geweest...
De jongen, zijn naakte oogen neergeslagen naar het voorwerp, dat hij niet thuis wist te brengen, vroeg, fel op eens: "En wanneer trouwt ze?" "Vrijdag," zei Sprotje. De jongen gromde iets binnensmonds. "Was de Donderdag niet deftig genoeg voor 'r?" smaalde hij. "Mijn moeder is op de bruiloft gevraagd, maar ze zal wel niet gaan," vertelde Sprotje.
Da es geld wigsmijten of nie weten wa mee gedoan! Woarveuren dient datte? Doar 'n es toch ommers giene meinsch, die da ziet of ge fijn of grof ondergoed droagt!" Ha joa moar, zuster, ge zeg gij datte! Ge 'n weet gij niet of 't almets nie gezien 'n wordt!" riep Standje ondeugend glimlachend. O slech vreiwevolk, zeker!" smaalde Cordúla met van diepe minachting neertrekkende lippen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek