United States or Togo ? Vote for the TOP Country of the Week !


Plotseling was den jongen alles duidelijk, heel het geheim van de zakdoeken, de horloges, de juweelen en den Jood. Hij bleef een oogenblik staan; de schrik deed het bloed in zijn aderen zóó gloeien alsof hij in een verschroeiend vuur was; toen, verward en ontsteld, keerde hij zich om en zette het, zonder te weten wat hij deed, op een loopen, zoo snel zijn beenen hem dragen konden.

Wees dus kort in uw antwoorden op hetgeen ik u vragen zal, en spreek de waarheid; want zoo uw tong mij bedriegt, zal ik ze uit uw ongeloovigen hals laten scheuren." De Jood wilde antwoorden, maar de Grootmeester ging voort: "Zwijg, ongeloovige! Geen woord in onze tegenwoordigheid, dan in antwoord op onze vragen. Wat hebt gij met onzen broeder Brian de Bois-Guilbert te doen?"

»Ja, ja Bill, laat me een beetje tijdantwoordde de Jood gedwee.

Wie weet wat er voorgevallen was en hoe zijne vrienden hem konden noodig hebben. Hij pijnigde zich tevergeefs af door allerlei plannen te maken en besloot ten slotte den Jood te raadplegen. Ja, zeide deze, dat is geen gemaklijk te beantwoorden vraag. Het beste zou zijn, dat gij van de duisternis partij trokt om nog heden de stad te verlaten.

"Ik heb hem herkend," zeide Van Lintz: "het is dezelfde Jood, die mij vroeger te Utrecht achtervolgd heeft en wien ik toen verschalkt heb. Welnu! waarom zoude het wij thans niet weer gelukken? Dan ik ben wars van nieuwe listen in 't werk te stellen. Ware het niet om mijn dochter, ik had mij reeds overgeleverd aan hen, die mij zoeken."

Maar dit was altijd het geval met Jood of Heiden, die in hare nabijheid kwam; niemand kon blijven staan als ze een boodschap te doen had, en toch, als ik aan haar denk, dan wilde ik wel mijn werkplaats en werktuigen er bij geven, om haar het leven te redden!" O meisje, koud en onverbid'lijk! Mijn' ziel is even trotsch als de uwe! Seward.

»Hoe kan ik dat weten, jongenliefgaf de Jood terug; hij keek de anderen aan en trok den blaasbalg open en dicht. »Misschien over zijn verlies; of over zijn uitstapje naar buiten, waar hij juist van is teruggekomen? Ha! ha! is dat 't niet?« »Heelemaal nietantwoordde de Vos, Chilling, die juist iets wilde zeggen, in de rede vallend. »Wat zeg jij Charley

"Hij noemt den Jood en de Jodin in het geheel niet," zei Rebekka in zich zelve; "maar wat is hem aan ons gelegen, en hoe rechtvaardig word ik door den Hemel gestraft, omdat mijne gedachten met hem vervuld zijn!"

Eerst was hij blij met die ontdekking en hoopte, dat het de voorbode mocht zijn van zijn bevrijding; maar die gedachte verdween spoedig, toen hij met den Jood alleen aan 't ontbijt zat en deze hem vertelde, op een toon en met gebaren, die zijn ongerustheid nog vergrootten, dat hij dien avond naar de woning van Bill Sikes gebracht zou worden.

Kon hij nu slechts een blik slaan in het verleden van den jongen man, dan zou meester Simonides tevreden kunnen zijn over dien eersten dag. Zooveel wist hij reeds; Ben-Hur was een Jood en de aangenomen zoon van een Romein. Verder begreep de slimme man, dat er tusschen Messala en den zoon van den duumvir iets was. Maar wat? Hoe kon hij achter de waarheid komen?