United States or Norfolk Island ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Hij zal niet sterven, vader," zei Rebekka, zich zachtjes van Izaäk losmakende; "hij zal niet sterven, als wij hem niet verlaten, en als wij dat doen, dan zijn wij inderdaad aan God en de menschen rekenschap voor zijn bloed verschuldigd."

Ik wil haar vrijen, zooals de leeuw zijn bruid. Douglas. Terwijl de door ons beschreven tooneelen in andere gedeelten van het kasteel voorvielen, wachtte de Jodin Rebekka haar lot af, in een verafgelegen en afgezonderden toren.

Rebekka had nu een nog verschrikkelijker lot te duchten dan Rowena; want welke waarschijnlijkheid was er, dat men zachtheid of toegevendheid ten opzichte eener vrouw van haren onderdrukten stam zou gebruiken, hoewel men den schijn daarvan ook nog tegenover een Saksische erfdochter bewaarde?

"Gods wil geschiede!" riep Rebekka uit; "ik stel mijn vertrouwen in Hem, voor Wien één oogenblik even voldoende ter redding is, als eene geheele eeuw." "Gij hebt goed gesproken, meisje," zei de Grootmeester; "maar wij weten ook zeer goed, wie zich als een Engel des lichts vertoonen kan.

Als ik maar een boog had, om een pijl af te schieten, of een strijdbijl, om slechts één enkelen slag voor onze bevrijding te doen! Het is vergeefs, het is vergeefs. Ik lig hier zonder kracht of wapens!" "Kwel u niet, edele ridder," antwoordde Rebekka, "het geraas heeft eensklaps opgehouden; het is mogelijk, dat ze niet handgemeen worden."

"Hij noemt den Jood en de Jodin in het geheel niet," zei Rebekka in zich zelve; "maar wat is hem aan ons gelegen, en hoe rechtvaardig word ik door den Hemel gestraft, omdat mijne gedachten met hem vervuld zijn!"

Hier staat de dappere ridder, Brian De Bois-Guilbert, gereed om te strijden tegen iederen vrijgeboren ridder, die de zaak van de Jodin Rebekka wil verdedigen, aan wie het vergund is door middel van een kampvechter te strijden, daar ze in eigen persoon niet in het strijdperk verschijnen kan; en aan dezen kampvechter vergunt de eerwaarde en dappere Grootmeester hier tegenwoordig, een vrij veld, en gelijk voordeel van zon en wind, en al wat er verder tot een eerlijken strijd behoort!"

Het benedenste gedeelte van dit ruim vertrek was opgevuld met gewapenden en landslieden, die niet zonder zwarigheid plaats voor Rebekka maakten, die, begeleid door den Preceptor en Mont-Fitchet en gevolgd door de hellebaardiers, zich naar de aangewezen plaats begaf.

Zóó groot was echter de kracht van Mirjams balsem, of van Ivanhoe's gestel, dat hij door de overhaaste reis het ongemak niet leed, dat Rebekka voor hem gevreesd had. In een ander opzicht echter, had de haast van den Jood geen gelukkige gevolgen. De spoed, waarop hij onder het reizen aandrong, verwekte veel oneenigheid tusschen hem en de lieden, die hij tot zijn bescherming gehuurd had.

Maar Rebekka was reeds bezig, met haar liefderijk voornemen ten uitvoer te brengen, en luisterde niet naar hetgeen hij zei, totdat Izaäk, haar bij den slip van den mantel grijpende, weder met een benauwde stem uitriep: "Bij Aärons baard! als de jongeling sterft als hij in onze bewaring sterft, zullen wij dan niet voor schuldig aan zijn dood gehouden, en door de menigte verscheurd worden?"