United States or Togo ? Vote for the TOP Country of the Week !


Slechts enkelen wierpen op het treurige schouwspel een blik van zegepraal en hoogmoed; maar weldra gleed een medelijden, waarvan zij zich nauwelijks rekenschap wisten te geven, hun boezem in, en keerden zij huiswaarts, nadenkende over het onbestendige en wisselvallige der ondermaansche zaken.

Maar hoe hebt gij het toch aangelegd, om al die woorden uit elkaar te houden, die in mijn geheugen zich met elkander verwarren. Hoe ik dat had aangelegd wist ik zelf niet juist; want ik had er niet over nagedacht. Toch trachtte ik het hem uit te leggen en daardoor tevens mijzelven rekenschap ervan te geven. Waarover loopt eigenlijk die fabel? vroeg ik. Over een lammetje?

Wanneer een ontzaggelijke kracht zich ontwikkelt om in een ontzaggelijke zwakheid onder te gaan, trekt dit de aandacht des menschen. Daardoor worden in de zeehavens de nieuwsgierigen, zonder dat zij er zich zelven rekenschap van geven, tot deze wonderbare werktuigen van den oorlog en de zeevaart gelokt.

Doch weldra gevoelde ik, dat ik mij niet aan werkelooze wanhoop mocht overgeven, maar in de eerste plaats mij nauwkeurig rekenschap moest geven van de werkelijkheid, om na te gaan welke middelen tot redding mij die nog bood. Ik begon dus met de plek op te nemen, waar ik mij bevond.

"Wat er aan de hand is?" roept een varensgast: "daar hebben we jou althans geen rekenschap van te geven." "Tut, man!" zegt Smit: "ik betaal schot en lot, kaai- en leggeld: en als de vrije doortocht voor mijn huis belemmerd wordt, dan heb ik recht, geloof ik, om te vragen, wat men voorheeft."

Van God was niets te hopen, die gaat zijn eigen weg en geeft geen rekenschap. Als we wat wilden moesten we 't zelf doen.

Hij sprak met zekeren afkeer van al die menschen en Bernard voelde weer, zonder zich er rekenschap van te geven hoe 't kwam, dat hij hield van André. Terwijl hij hem zoo achter zich hoorde praten, kreeg hij een sterk gevoel van sympathie voor hem, datzelfde van dien avond in die bierkneip, een hartelijk-welwillend meelij en toch ook zekeren eerbied.

Er is wel iets ontroerends in dat gebruik, hetzelfde idee, dat ons een haarlok doet bewaren en in een medaillon bij ons dragen. Dat gevoel ontspringt waarschijnlijk in onze diepste instincten, waar de menschelijke geest niet van kan loskomen en waarvan we geen andere rekenschap kunnen geven, dan dat het ons een behoefte is.

Jozef zag het wel, maar hij gaf er zich geen rekenschap van. Hoe lang is vader nu al dood? vroeg Mathilde eens, als wist zij dat zelf niet het beste. Vier, vijf weken, kind, vijf en een halve week. 's Avonds, bij het goeye-nacht-zeggen, zeî Jozef. Willen wij morgen nu niet eens een wandelingetje gaan maken, Thilde, het zoû zoo goed voor je zijn ...

"O ja, maar het geeft toch ook allerlei moeilijkheden." "Gewoonlijk zijn het nu juist de mannen niet, die daar aan denken," gaf zij kortweg ten antwoord. "Maar je bent zeker bang voor je vrijheid? Want als er kinderen zijn, moet er rekenschap gehouden worden met wat hun toekomt." "Ja juist," zeide hij, en de gedachte, dat zij hem misschien beter begreep dan hij eerst vermoedde, deed hem goed.