United States or North Macedonia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ze zag de vlammetjes na in hun kronkelen en blies de asch weg in den wind en den nacht. "Ik zal niets antwoorden." En zoo blies zij alles weg wat "hij" niet was, de eenige dien zij lief kon hebben. "Wat zeg je van 't nieuws?" "Wat?" vroeg Willem Stoffels zijn kameraad. "Wel, van Anneke van Jansen en Hary van den meester." "Wat zou daarmee?"
Maar hij vond hem gereed. Stoffels trapte naar hem en vloog hem naar de keel. Zij vielen over elkander op den grond; Stoffels hamerde met vuistslagen zijn slachtoffer. Hary lag bewusteloos. "Ziezoo," zeide Stoffels tot zich zelven, waar hij Hary zag met bloed op 't aangezicht "dat heeft hij al vast." Hij borg het zakmes op, waarmee hij zijn vuist gewapend had gehouden.
"Jongens," sprak de burgervader. "Ik zal een ton bier geven in 'de Kroon. Maar gij weet wel, fatsoenlijk en netjes! Dat het genoegen blijve en er geen schande neer kome over u en over ons dorp. Vooruit-dan: prettige kermis!" Toen Anna Jansen omzag, keek zij Willem Stoffels in 't gezicht. Zij wist niet dat hij achter haar gestaan had en hij zag haar aan met lachende voldoening.
»Zoo!" liet de philosoof hooren, »je schijnt overal aan gedacht te hebben." »Aan alles, zelfs aan een opmerking die je mij nog niet gemaakt hebt." »Welke?" »Wel... het gevaar dat je kondt loopen, na mijn dood, beschuldigd te worden van moord." »Dat beteekent niets!" sprak Wang, »alleen stoffels of lafaards laten zich gevangen nemen!
De boosdoener zoekt de duisternis en wie in het gevaar gaat, zal er in vergaan." "Ja maar, mijnheer pastoor, daar zullen wij wel op letten. Willem komt immers iederen namiddag thuis." "Stoffels, dat doet er allemaal niet toe. Het kwaad is er in de omgeving en in de lucht. Wie ontkomt aan de besmetting, waar allen besmet zijn?
Ongeduldig geworden stond de pastoor op. "Daar is niets te beginnen met je, Stoffels. Als je 't je maar niet te beklagen hebt later, dat je te laat zult wijs geworden zijn." "De vrouw wil 't zoo," bracht Stoffels in 't midden, die de uitbarsting van een onweer vreesde; dat was zijn bliksemafleider.
In den tyd van m'n verhaal was de uitdrukking: "Correct" wel reeds gedaald tot de sfeer der Pietersens, maar nog niet voorgoed naar 't land verhuisd. Pennewip keurde Stoffels opmerking volkomen goed, en zei dat men zóó de voortbrengselen der letterkunde moest genieten... Let daar dan goed op, Wouter, vermaande de moeder. En méér nog, juffrouw, ging de meester voort.
Stoffels zelf kwam naar buiten op 't geluid dier stem. "Hoe is het?" vroeg ze vluchtig. "De kinderen kunnen samen hier zoolang wel spelen. Daar is Willemke", wees zij Anna. Mee ging zij met Stoffels naar binnen. Anneke zette zich moede neer. Zij wendde 't kopje af, daar de knaap haar stond te bekijken. "Dat is de hei!" zei hij na een poosje.
De fanfare beklom het verhoog dat op tonnen was bevestigd, met latten en groene twijgen omgeven, en gedekt door 't levend loover van een appel- en een peereboom. De muziek hield er de feestelijke stemming levendig onderwijl. "Zullen we samen wat door de wei gaan?" Anna was hoog rood geworden, toen Willem Stoffels naast haar was komen staan. Zij had geen woord te zeggen.
Pinksterbruid, de lente is uit: Nu gaan wij aren lezen. En wie niet weet wat dat beduidt, Die krijgt de deur gewezen. Zeg je neen of zeg je ja, Waar je vóór gaat, volgen we na. "Laat ze mij eens kijken," zei Willem Stoffels tot Anneke. Haar kameraadje van dien dag op de heide! Het was bijna een jaar dat ze hem niet meer gezien had. "Je moet betalen," zegt ze en bloost.
Woord Van De Dag