United States or Botswana ? Vote for the TOP Country of the Week !


Dáár zag ik tot mijne groote verwondering eenen priester als kanonnier bij een der stukken staan en het geschut op den vijand mikken; hij droeg de kleederen van zijn ambt en had den tikkenhaan op het hoofd. Allen, die niet sliepen, bewonderden den pastoor, die aan de stukken zwoegde en arbeidde, als hadde hij zijn gansche leven dezen dienst gedaan.

En de parochiepaap las over het graf de gebeden der dooden: allen knielden neder rondom het graf; doch plotseling zag men onder het zand een groote beweging, en Uilenspiegel keek rond zich, niesde en schudde het zand uit zijn haar, en greep den pastoor bij de keel en zeide: Ketterbeul, gij begraaft mij levend in mijnen slaap. Waar is Nele? Hebt gij ze ook in de aarde gedolven? Wie zijt gij?

Ex is "uit:" en amen is ook "uit," ten minste onze Pastoor zeit het altijd als wij naar huis kunnen gaan. Ond. Egregie! uitmuntend! Daar had ik nooit op gedacht. No. 1. No. 2. Wel! Pons asinorum is klaar water. Ond. Hoe meent gij dat? No. 2. Hebt gij ezels ooit andere pons zien drinken als klaar water, Mijnheer? Ond. Inderdaad, gij hebt gelijk.

En de oude man schudde het hoofd, alsof hij een gedachte van zich af woû zetten en ging voort: "Wat ik u ook nog raden kan, is dat u den pastoor in den arm neemt, en den burgemeester, allen menschen van positie. Ze zullen u dan allerlei slechte, domme of onnutte raad geven, maar u moet maar denken: raadplegen is nog niet gehoorzamen.

Ik ging aan 't vertalen, dikteerde stukken, maakte zelfs een kaart van de provincie... Dezen keer kwamen de vrouwen in beroering, de mannen vergenoegden zich met te glimlachen over iets waarin ze een nieuwe dolheid van mij zagen. De nieuwe pastoor liet me roepen.

Pastoor Doening toonde, oolijk-glimlachend, dezen brief aan mevrouw Verlat, en zij lazen er, dwars door het woordengeweld waarmede hij was omklaterd, de nakende overgave van Lieven's hart. Zij besloten daarom, in gemeenschappelijk overleg, dat zij hem zouden laten begaan, om hem de schaamte te sparen tot overgave gedwongen te zijn.

Te Binondo, in Pampanga en in 't dorp San Diego zond hij aan den pastoor goudstukken voor gunstig-stemmende missen, wanneer hij daar een grooten inzet gedaan had op een haan, die er voor hem vechten moest.

"Als ik jaloersch was, zou ik niet mezelf maar hem onzichtbaar willen maken, zoodat niemand hem zien kon". "Maar dan zou jij hem evenmin zien. En dat 's goed. Het beste is dat als we 't nest vinden we 't aan den pastoor cadeau geven: dan zal hij ons kunnen beloeren zonder dat wij hem hoeven te zien. Zou je dat niet lijken?" "Ik geloof niets van de reiger-nesten", hervatte de ander.

Op het dessert dronk de heer Gillenormand staande, met een glas Champagne in de hand, half gevuld, opdat de beving zijns twee en negentigjarigen arms het niet deed storten, op de gezondheid van het jonge paar. "Ge komt er niet af zonder twee preeken," riep hij. "Van ochtend hebt ge die van den pastoor gehad, van avond zult ge die van den grootvader hebben.

Een blik op de roef. ...eerlyk door de wereld! Wat zegt U, m'nheer pastoor? Helaas, Jansen zei weer niets, en de fondsen van de waardin rezen 'n beetje. 't Leek wel of nu de beurt aan den schipper was gekomen om behoefte te voelen aan wat weerklank.