Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juni 2025
Maar kind, je hebt het koud en je ziet bleek ... Ach neen, toe, laten we onze namen er in snijden. Ik wil het! pruilde zij dringend, als een bedorven kind. Wel neen, Eve, gekheid. Ach ik wil het! smeekte zij. De oude heer gaf echter niet toe, mopperend, maar Frank haalde zijn zakmes te voorschijn. Mr. Westhove, snijd u dan mijn naam er ook in, alleen: Eve! Het zijn maar drie letters.
"'t Tocht bij 't raam." "Hindert nimmendal." "Hier waar ik zit, vóél 'k 't". "Hindert niks. Ik wil kijke." De stoelpooten schrapten over 't zeil de poes wakker geschrikt, sprong op tafel. "Dichter bij toe", zei ze, prettig. Ze stutte 'r elboog op 't kozijn. Hij, met 'n ouwe krant en 'n zakmes, dichtte den tochtkier, droeg 'n stoof aan.
Ik pakte ze beet en stak eerst vijf van hen in mijn rechterjaszak; den zesden nam ik in mijn linkerhand alsof ik hem wilde opeten. Het manneke piepte van angst, als een jong konijn wanneer de vos hem te pakken heeft. En toen ik nu ook mijn zakmes trok dat tweemaal zoo lang was als de heele misdadiger, verstijfden allen van schrik.
Als de broertjes en zusjes dan jubelden van plezier, stond zij alleen met een onverschillig gezicht er bij. Eens op een' avond kwam Frits thuis en bedelde Vader om een zakmes. Zijn vriendje had er zoo'n mooi, hij wilde er zoo graag ook een. "Neen, mijn jongen," zei Vader, "zakmessen koopen, dat gaat maar zoo niet. Misschien later eens, op je verjaardag."
"Ik zoek iemand, die mij met geen nuttelooze vragen zal lastig vallen," antwoordde de monnik, droogweg. "Dien kunt gij in uw tasch steken, Melisbuur!" zeide een der andere landlieden, lachende, "Ik geloof, dat de vlegel lust heeft, met mij aan 't snijen te komen," zeide Melis, de hand aan het heft van zijn zakmes slaande.
Er bleef mij dus niets anders over, dan alle vijftig ankertouwen met mijn zakmes door te snijden en daarbij kreeg ik wel een paar honderd pijlen tegen mijn gezicht en mijne handen. Ik beet van pijn op mijne lippen. Ten slotte had ik echter het laatste touw doorgesneden en trok ik de heele Armada der Blefuskuneezen meê.
Daar het slot zich aan den binnenkant der deur bevond, beijverde de behendige kerel zich de schroeven met den schroevendraaier van zijn zakmes los te maken. Dat was slechts kinderspel voor hem! Dat was volstrekt niet moeielijk en veroorzaakte geen gedruisch. In weinige oogenblikken was hij daarmede dan ook gereed, en stak hij zijn mes weer in den zak.
Van een eenigszins begaanbaar pad zou natuurlijk geen sprake zijn, hoogstens wat doorgangen door buffels, neushoorns of andere groote dieren op hunne geregelde wegen, veroorzaakt. Ook zou de bodem ongetwijfeld met dicht struikgewas begroeid zijn, hetgeen men zou moeten wegkappen, waarvoor de voorlooper een bijl, maar de andere slechts een zakmes zouden hebben.
Enkele minuten na dit gesprek werd de aandacht van den vroolijken ouden heer getrokken door voetstappen op de krakende trap; hij zat bij het vuur met een worst en een broodje in zijn linkerhand, een zakmes in zijn rechter en een tinnen kruik op de treeft naast hem.
Werkelijk, daar staan de voorletters van zijn naam nog duidelijk in de ruwe schors: C. M. Den morgen voor zijn vertrek uit Vredenoord had hij er die letters met zijn zakmes ingesneden 't was, alsof het gisteren was gebeurd, en toch waren er dertien jaren over heen gegaan. Zoo snel gaat de tijd. Nu staart hij den weg uit, die den zijne snijdt; eerst links, dan rechts.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek