Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 mei 2025
Hoe weet jij dat? bromde Jet. Mal spook! Het is of je het al tienmaal geweest bent. Otto en Eline lachten om hare grappige jongensstem, kortaf en quasi mopperend, en stonden op. Waar ga je naar toe, oom? vroeg Marianne. Wel, naar den tuin, naar de anderen.... Dat zou jij nooit doen hè, Marianne? plaagde Jet. Je ging in een hoekje met je love, in het donker.
Maar kind, je hebt het koud en je ziet bleek ... Ach neen, toe, laten we onze namen er in snijden. Ik wil het! pruilde zij dringend, als een bedorven kind. Wel neen, Eve, gekheid. Ach ik wil het! smeekte zij. De oude heer gaf echter niet toe, mopperend, maar Frank haalde zijn zakmes te voorschijn. Mr. Westhove, snijd u dan mijn naam er ook in, alleen: Eve! Het zijn maar drie letters.
Bumble, te blijven tot zij terugkwam, tenzij er iets bijzonders mocht gebeuren; daarna beval zij de boodschapster, vlug te loopen, anders kon zij er wel den heelen nacht over doen om boven te komen en volgde haar hevig ontstemd de kamer uit, den heelen weg over mopperend. De handelwijze van Mr. Bumble, toen hij alleen achterbleef, was eenigszins zonderling.
De oude heer werkte zich mopperend met zijne breede schouders de hoogte in; zijn gelaat was rood onder zijn, achterop gezette, geruiten reispet, en hij blies als een triton. Bertie poogde lieftallig te glimlachen, innerlijk in hooge mate woedend over die onzinnige stijgpartij.
Hij had gegeten met André, Sam en Gerrit. Hendrik was al 's middags naar Haarlem gegaan om 't intieme feest heelemaal mee te vieren met zijn familie. Na tafel gingen Sam en Gerrit elk naar een bevriend gezin, genoodigd den avond te komen doorbrengen, Sam met zijn hoofd vol mal-jongensachtige grappen, die hij voorbereid had. Gerrit mopperend dat men hem op kosten joeg.
Zoo wist weldra het gansche dal van het blonde kind; en zoo ver de boomstammen droegen, hoorden de wijkende bosschen het verhaaltje in vage klanken, en vingen 't op, en zongen 't ook, telkens vager. Toen het winter werd, zag het beekje een langen tijd het blonde kind niet. En onwillig deed het weer zijn werk, kortjes mopperend over 't zware molenrad heen.
Dit geschiedde tusschen reveille en morgenappèl, terwijl wij allen binnensmonds mopperend, de stugge broeken en tunieken om onze nog slaapslappe lichamen heeschen en de beenen omwonden met windsels uit scheurgrage substantie.
"Wat is er, wat is er?" vroeg hij ruw-driftig. "Niks, meneer," antwoordde Bram verbaasd, "hoofdpost, meneer?" "Nee,.... breng 'm maar liever naar 't station, maar loop vooral hard!" "Ja, meneer!" En Bram ging weg. Toen bedacht Bernard zich dat hij vergeten had den brief te copieeren. Hij bromde een paar vloeken en schold mopperend op zich zelf. Hij werd kregel.
Atlas bleef even krom staan als te voren en z'n hoofd bleef onbeweeglijk. Mopperend gleed Klaas van den stoel. »D'r is niks van an«, zei hij, en meteen stapte hij de gang in. En toen had je de pret! Jo en Nel gierden het uit van lachen. »Gekken«, zei Klaas, »waarom lach je zoo?« »Om jou.... om dien mooien bedotter.... Vond je hem niet prachtig.... Ja, mannetje, leer om leer, fop je mij....«
Ik kan dat boek niet opslaan, of daar zijn de smetten van mijn vingers, als ik doodmoe en laf voor de zon met ontstoken oogen thuis kwam uit dat helle veld rondom Alcazar de San Juan, in de herberg, o, die herberg, en dan neêrviel op mijn bed, o, dat bed, mopperend en me zelven kwellend met mijn kwade luim; om dan gretig te grijpen naar dien gelen bundel op mijn nachttafel, eindelijk, maar altijd te laat, vol verlangen geworden naar den hoogen lach die daar optrillert en steigert uit dat gezegende en eenige boek.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek