United States or Sudan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Alleen verleden jaar, in December, berichtte mij Tournel het overlijden van juffrouw Barbara. Zij ruste in vrede, een verdiende rust, omdat zij die op aarde niet vond, evenmin als den vrede, die nooit haar element was. Wanneer u mij weer eens schrijft, zult u mij genoegen doen, door mij iets omtrent de Tournels te melden.

Men kan in ernst twijfelen, of niet Fortune en Faux Semblant evenveel leven hebben gehad als Sinte Barbara en Sint Christoffel. Vergeten wij niet, dat één figuur, buiten elke dogmatische of traditioneele sanctie opgekomen uit de vrije fantazie, meer realiteit heeft verworven dan eenige heilige, en hen allen heeft overleefd: de Dood.

"Omkomen? omkomen?" riep de waardin met een vrij sterke stem: "Ja, dat geloof ik, maar dan," en zij grinnikte kwaadaardig: "dan, bij mijn zondige ziel! zou de duivel u vooraf aan het rad of aan de galg gebracht hebben. Neen, brave heer Rosio," ging zij zachter voort: "daarvoor is Barbara te oud en verstandig geworden.

Achatius zag men met een doornenkroon, Aegidius met een hinde, Sint Joris met den draak, Blasius in een hol met wilde dieren, Christoffel als een reus, Cyriacus met den duivel aan een ketting, Dionysius met zijn hoofd in den arm, Erasmus in zijn gruwelijke marteling met de windas, die hem de darmen uittrekt, Eustachius met het kruisdragend hert, Pantaleon als geneesheer, met een leeuw, Vitus in een ketel, Sint Barbara met haar toren, Catharina met het rad en het zwaard, Margareta met een draak.

Hoewel Adelgonde niet den minsten eetlust gevoelde, zoo verkwikte haar toch de aangebodene melk, en vrouw Barbara voor hare zorgen dank zeggende, gaf zij tevens haar wensch te kennen om, alleen gelaten, zich ter rust te kunnen begeven. "Allerbest mijn hartje!" zeide Barbara: "Gij zijt hier zoo vrij als op het kasteel.

"Waar ben ik?" vroeg zij met een angstige stem, terwijl zij de waardin bevreesd aanzag. "Bij wie anders dan bij Barbara?" antwoordde de vrouw: "Nu, ik wil wel gelooven, mijn hartje, dat gij mij niet herkent," vervolgde zij: "want toen ik u de laatste maal verliet, waart ge nog slechts een nuchter wicht: 't is heel wat tijd geleden!"

Nu en dan brengt een bosch, een weide of een dichterlijk kapelletje wat afwisseling. Zoo is er de kapel van Sint Barbara, waar men u de Wonderstufe laat zien, een stuk mineraal, waarin bereidwillige oogen een beeld van de H. Maagd aanschouwen in een stralenkrans.

In dat opzicht was hij artistiek en had geen "school". Ware Barbara er niet geweest om, zooals zij het noemde "den duim op 't laadgat te houden", Tournel zou het lot gedeeld hebben van velen zijner kunstbroeders, die meer schulden hebben dan contanten en die van de hand in den tand leven.

Ik was volkomen gerust, want op een keer had ik mij de Heilige Barbara aanbevolen. Nam zij u onder haar bescherming? Zeker, ik zag haar mij zachtjes toeknikken. Wanneer meendet gij dit te zien? Op welk uur van den dag? 's Morgens? Neen, 's middags na tafel. Maar op dat oogenblik, wil ik wedden, zaagt gij ook de boomen wandelen? Die man raadt alles!"

In Katholieke streken komen de heiligen veel voor: Sint Andries, staande naast of gebonden op het Andreaskruis, Sint Barbara, staande naast of dragende op de hand den toren met de drie vensters, Sint Hubertus, vooral in België, Sint Jacob, Sint Joris, Sint Maarten, Sint Krispijn, Sint Pieter.