United States or French Guiana ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Bedenk wat je doet; ik word oud, ik voel mij in den laatsten tijd zwak en weinig opgewekt; de lessen worden minder; de menschen zeggen: "Tournel raakt op," en ze hebben gelijk," zei de oude man, weemoedig glimlachend. "Wanneer ik er niet meer ben, sta je alleen op de wereld, en..." "En kan, Goddank, met les geven mijn brood verdienen.
Met veel zelfvoldoening had hij aan de dames en heeren de verblijdende mededeeling gedaan, dat zijn vroegere leerling, nu élève van het conservatoire te Brussel, de soirée zou opluisteren door zijn spel, en als een vuurtje had zich het nieuwtje door de stad verspreid. Men was uiterst nieuwsgierig om te hooren, of Tournel niet overdreven had door te beweren, dat Dorus een bijzonder talent was.
"Daar zou je hem zeker erg veel pleizier mee hebben gedaan," antwoordde Tournel, terwijl hij zijn wenkbrauwen vertrok en de onderlip vooruitstak. "Akeligheid!" bromde de matrone en zei geen woord meer, totdat ze thuis waren. Nog zat Dorus in gepeins verzonken in de kamer en keek doelloos voor zich uit: de woorden van Jacob en de schampere lach van Pieter den tuinman klonken hem nog in de ooren.
Haar stem klinkt een weinig geraakt. "Ben je boos?" vraagt Tournel. Zonder antwoord op deze laatste woorden te geven, zet Augusta zich aan de piano, preludeert even en slaat dan met vaste hand eenige akkoorden aan. Genoeglijk glimlachend knikt Tournel zijn ouden leerling toe, als het meisje met haar krachtige altstem begint te zingen: Ich grolle nicht.
Gedurende den tijd, dat Dorus bij Tournel in huis was, kreeg hij behalve muziek, dank zij de vrijgevigheid van dokter Abels, in allerlei andere vakken les. 't Was ongeloofelijk welke moeite de jongen zich gaf om te leeren. Het had er iets van alsof men een uitgehongerd mensch plotseling een rijk maal had voorgezet en deze alles op eens trachtte in te zwelgen.
Tournel leest verder: "....De dubbele flageoletten liggen niet gemakkelijk, maar ik kon ze niet anders maken; daarom schreef ik er een "ossia" bij." "Een ossia, wat is dat, Tournel?" "Een andere, gemakkelijker passage, Barbara." "Zie je nu wel, dat hij pedant is? Begrijp je niet, Tournel, dat het zooveel beduidt als: "dat kun jij toch niet spelen en daarom...." "Daarom! daarom!
De oude heer Tournel, aan wien voorloopig door dokter Abels Dorus' opleiding was toevertrouwd, leefde stil en bedaard met Augusta, zijn kleindochter, een wees, in de provinciestad, aan welker uiteinde de villa van den dokter stond. 't Was een vriendelijk man en een type in zijn soort: als leeraar der muziek uitstekend, als executant niet boven het middelmatige zich verheffend.
"Waf! waf! waf!" blafte Boppie in den tuin; hij herkende de zangerige stem daarboven. Dorus hoorde het niet en phantaseerde verder. "Bravo! Bravo! mijn jongen," klonk eensklaps de stem van Dorus' mentor, den muziekmeester Tournel, die zachtjes was binnengekomen. "Bravo!" herhaalde hij, "heel aardig gespeeld; maar 't is wildzang, en als je daarmee doorgaat, komt er niets van je terecht."
Al joeg ik hem ook weg, hij zou toch iederen keer weeromkomen, en...." Dorus keek vriendelijk lachend, maar met een zweem van trots den heer Tournel aan, "'t is geen gewoon dier; hij kan op de klok zien, domino spelen en tellen." "Dus een professor onder 't hondengeslacht," lachte Tournel. "Waf! waf!" Eensklaps boog Dorus zich uit het venster en riep: "Bop!" "Waf!" "Geef attentie, Bop!
Verwonderd zag Dorus den heer Tournel aan, die hem een muziekboek voorhield en vervolgde: "Als je dit hebt doorgestudeerd, moog je weer eens phantaseeren. Voorloopig moet je er mee ophouden. Beloof je me dat?" "Als het noodig is, zeker." "Goed! berg dan nu je instrument maar op; laat 'k het eens zien."
Woord Van De Dag