United States or Fiji ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ze heeft al aanzoek gehad, dat wil zeggen, ik voor haar, zie je; zij wist er niets van, geen jota; 't was iemand, die haar herhaaldelijk op Polyhymnia ontmoet had, en je begrijpt...." Als Tournel dat zegt, begrijpt Dorus plotseling, dat ook hijzelf geen kind meer is en dat het meer dan vriendschap is, wat hij voor Augusta gevoelt.
De burlesque is geëindigd met een schitterende variatie en een finale, die een volkomen meesterschap der techniek vordert. "Bravo! Bravissimo! dat heb je ontzaglijk goed gespeeld," roept Tournel vol verrukking uit, als Dorus den strijkstok laat zinken.
"Papa Tournel, je kleindochterje is coquet geworden." "Vind je, Dorus?" "Zeker!" "Coquet? Daar protesteer ik tegen; 't is volstrekt niet waar." "Nu! nu! word maar niet boos." "Ik ben niet boos, maar ik vind je akelig." "'t Spijt me voor jou!" "Voor mij?" "Ja, want 't is niet aangenaam om met iemand, dien je akelig vindt, te sympathiseeren." "Nu vind ik je nog akeliger." "Des te erger voor je!"
Natuurlijk was het verbroken engagement van Augusta Tournel een alleraangenaamste stof voor de babbelende burgers. Men beklaagde haar, men beoordeelde of veroordeelde haar, al naarmate men tot haar vrienden of niet behoorde.
Zij weet toch, dat ik hier ben," denkt de jonkman, terwijl hij steeds meer en meer ontstemd en droevig wordt. Hij wil de zaal verlaten, maar dicht bij de deur ontmoet hij Tournel, die hem staande houdt: "Waar wil je heen? Er is in de koffiekamer niets te doen, alleen een paar oude heeren die een sigaar rooken." "'k Ben moe; 'k wil naar huis." "Wat een succes heb je gehad!
".....Ik beloof algeheele onderwerping aan al haar schikkingen, mits zij mij maar niet wegstuurt; want ik beschouw uw huis, beste vriend, als mijn tehuis...." "Hij is toch niet erg pedant geworden, Tournel."
"Dat heb je al zoo dikwijls gezegd, Barbara," riep Tournel lachend, "dat we best weten, hoe je 't meent." De nieuwe viool was een welkome gast. Tournel werd niet moede den lof er van te bezingen. "Jongens, jongens! Dorus, je bent zeker onder een gelukkig gesternte geboren. Een viool met dien toon is alles voor je waard. 't Is een lot uit de loterij." Opnieuw begon Dorus nu te leeren en te werken.
Toen Tournel haar den voorslag van dokter Abels, om Dorus in huis te nemen, mededeelde, had zij haar wenkbrauwen gefronst en gezegd: "Als je er wat mee verdient, Tournel, is 't goed, maar anders zou ik er niet op gesteld zijn zoo'n kermisklant in huis te nemen. 't Is gewoonlijk raar soort, halve heidens, die van God, noch zijn gebod weten; als ik last van den jongen krijg, moet hij de deur uit.
Nog nooit had Dorus zich zoo vreemd en onbehaaglijk gevoeld als in den eersten tijd, toen hij bij Tournel was. Hij had een gewaarwording, alsof men hem in een kooi had opgesloten!
De muzieklessen van juffrouw Tournel werden meer en meer gezocht en vrij goed gehonoreerd, zoodat zij op voldoende wijze in haar onderhoud kon voorzien. Van Dorus had zij na het overlijden van haar vader een kort, maar hartelijk briefje ontvangen, uit Weenen gedateerd.
Woord Van De Dag