Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 18 juni 2025


Gij moet de strijkstok vaart geven en den dans in gang zetten; zang en snarenspel laten klinken door 't land. Waart gij er niet de dans zou uitsterven; met den zomer, de rozen, het kaartspel en den zang was het gedaan en in heel dit gezegende land zou er niets dan ijzer en grondeigenaars overblijven. Maar de vreugde zal leven, zoolang gij leeft!

Weer zong hij zijn levendig-treurig liedje van de morgen, maar ditmaal begeleidde hij zijn gezang met de tokkeling van een ramkie, een snare-instrument naar een kleine viool gelijkend, de kast waarvan uit een kalebas bestaat, die met ruw van het haar ontdaan vel is overspannen, en die òf bespeeld wordt met de vingers als een gitaar, òf waarvan de tonen, evenals die van de viool, met een korte strijkstok worden ontlokt.

De jonge gravin wendt zich af, zonder te antwoorden. Ze is boos. Zij gaat naar haar plaats terug, met bitterheid vervuld over de kavaliers. Hier zijn ze gekomen met waldhoorn en viool en willen den strijkstok over de snaren laten gaan, tot de haren versleten zijn, zonder er aan te denken, dat de vroolijke tonen tot in de armoedige kamer van de gevangenis klinken.

Is er wel een zandbank in de Klarelv of een rif in 't Weenermeer, dat zij niet kennen? Vat hun hand niet even zeker het roer of de talie als den strijkstok of den teugel? Geen van de kavaliers is thuis gebleven. Oom Eberhard heeft zijn schrijflessenaar verlaten, neef Christoffel kwam uit den hoek bij de kachel. Zelfs de stille Löwenborg ging mee.

Noch een fijn mennisten zusjen, Noch een bloode pimpelmees, Weet zij iets van angst of vrees Voor een handdruk, voor een kusjen; Toch laat zij niet alles toe, Roeltjen uit de Bonte Koe. Waaghals wie haar durft omvangen! Want haar hand is geen fluweel; Schorre strijkstok op de veêl Van een paar gebaarde wangen, Speelt zij regts en links maar toe, Roeltjen uit de Bonte Koe.

En hij speelt haar telkens weer van voren af aan. Snijd de snaren door! Breek den strijkstok. Waarom speelt hij dien vervloekten dans? Waarom toch speelt hij dien, nu

't Was hem alsof hij droomde, droomde van zijn idealen, idealen, die hij nog niet anders dan in onbestemde vormen kende; en toen hij eindelijk den strijkstok neerlei, hoorde hij onder zich in den tuin Otto's stem, die verrukt uitriep: "Dat is heerlijk, verrukkelijk! Ik gaf er alles om, als ik zoo kon spelen." "Mij ook?" vroeg Albertine lachend. "Neen, jou niet, liefste, jou niet!"

Met ijver en lust had hij zich op de studie van zijn viool-methode toegelegd, en als hij voor zijn lessenaar stond met het instrument onder de kin en den strijkstok in de hand, netjes en eenvoudig gekleed, zag hij er niettegenstaande zijne mismaakte gestalte fatsoenlijk uit.

't Was niet mogelijk te zwijgen voor al wie een stem had, zoo heerlijk was de morgen. De strijkstok bewoog zich van zelf. Liljecrona ging op en neer in de paden en speelde. "Neen," dacht hij, "mooier dan hier is 't nergens. Wat is Ekeby met Löfdala vergeleken?" Zijn huis is met graszoden gedekt en maar éen verdieping hoog.

Maar vooral bij de kinderen maakte Mattia opgang; met zijn strijkstok scheen hij veerkracht aan hunne beenen te geven en wekte hij den lust tot dansen in hen op; als hij glimlachte, begonnen zij ook te lachen, zelfs als ze uit hun humeur waren. Hoe deed hij dat? Ik weet het niet; maar toch was het zoo; men schepte behagen in hem; men hield van hem.

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek