United States or Niue ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Dat kan wel zoo schijnen," zei de raaf, "maar dezen keer geloof ik, dat je er me dankbaar voor zult wezen, dat ik je zeg, dat de kabouter het zoo heeft bepaald: dat je een mensch zoudt worden, als je Maarten, den ganzerik, weer thuis bracht, zoodat je moeder hem op de slachtbank kon leggen." De jongen stoof op. "Dat is niets anders dan een ellendig bedenksel van jou!" riep hij.
't Was maar 't beste, als Maarten, de ganzerik, dat nooit te weten kwam, dacht hij. Hij was er toch verwonderd over, dat de witte het hart had van de grijze gans weg te gaan. Maar plotseling keerde de ganzerik om. De gedachte aan de jonge gans werd hem te machtig. 't Moest met de reis naar Lapland maar gaan, zooals 't kon.
Maarten herkauwde deze woorden van den professor nog terwijl hij zijn jas toeknoopte en afscheid nam. Maar toen zij de kleine deur, die op de trap uitkwam, open deden, klonk een scherpe, snijdende gil door het huis. Beide heeren bleven staan en keken elkaar verlegen aan, heel beschaamd toen ze aan dit gesprek dachten, dat zoo vroom begon en met geld en procenten eindigde, vooral de predikant.
"De lieve freule zou hare kleeding geheel en al vergeten." begon zij eenigszins spotachtig: "Gisteren, ja, toen moest er meer haast gemaakt worden: Maar het is ook niet alle dagen bal, zegt Maarten, als hij mij eens een frisschen zoen geeft. Neen, van daag zal het er niet zoo op aankomen; gisteren moest ik wel een uur te vroeg beginnen, en nu is het waarlijk wel een half uur over den tijd."
Toen Maarten Kruse zijn vrouw voor 't eerst de renten van 't geld bracht, dat langzamerhand bij Carsten Lövdahl geplaatst was, legde Mevrouw Frederika haar magere armen om den hals van haar man en fluisterde: "Dat is zeker bijna zeven procent, Maarten."
Ik kom naderhand op dezen vogel terug, maar wensch hier alleen de aandacht te vestigen op het feit, dat de specht, die toch óok gevaar van vermaledijding liep, aan dit lot is ontsnapt, doordat het volk hem aan St. Maarten toevoegde.
En dat verlangden ze toch van haar, niet ronduit, maar door honderd kleine toespelingen allebei, Maarten en Frederika. In 't begin gaf ze er niet veel om; maar langzamerhand kon ze niet laten een steekje onder water te voelen in bijna elk woord, wat de jongelui spraken.
Wil jij een kleine Dorcas zijn en rondgaan met een groote mand vol verkwikkingen, die je ronddeelt, en ze doen volgen door je goede daden?" "Niets liever dan dat, als jij St. Maarten wilt zijn en ridderlijk je mantel deelen met den bedelaar." "Afgesproken! en wij zullen er zelf 't meest bij winnen."
Sinterklaas of Pieterman dragen de roede, evenals Sint Maarten. In Zwitserland draagt St. Nikolaas plaatselijk een opgesmukt boompje, in Hamburg voorheen een groene twijg. Volgens TlLLE, Die Geschichte der deutschen Weihnacht, bl. 196, heeft het Protestantisme de levens- en vruchtbaarheidsroede van onzen heilige tot strafinstrument en plak hervormd.
"Ja juist, dat wilde ik juist zoo graag," riep Maarten levendig uit; "een man in mijn positie kan immers niet zoo goed zulke zaken zelf regelen; maar aan den anderen kant is het toch ook niet goed het tijdelijke te verwaarloozen." "Zeer zeker niet,... neen... ik begrijp u zoo goed, en 't zal mij een genoegen zijn, als ik..."
Woord Van De Dag