United States or Belize ? Vote for the TOP Country of the Week !
Dat was de eerste schaduw, die over zijn nieuwe leven trok; tot nu toe was alles goed gegaan, allen hadden hem bewonderd met 't volste vertrouwen; en nooit had hij zelf zich iets anders voorgesteld, dan dat, als hij Carsten Lövdahl eerst zich verwaardigde koopman te willen worden, dan moest hij dat sprak van zelf in alle opzichten boven die halfbeschaafde groothandelaars staan, waar hij tusschen leefde.
Maar naar mijn meening hebben noch jij, noch ik het recht om hem iets te onthouden, wat hem kan helpen bij die keus, of hem tot iets te dwingen, wat het hem onmogelijk maakt te kiezen. Hoe kunnen we nu eerlijk tegenover onzen zoon staan, als we niet tegen hem zeggen: Wil je dezen proef met jezelf nemen? Of heb je al van te voren gekozen?" "Nu verdraai je de boel, Carsten." "Neen, dat doe ik niet.
Zou jij niet, in je ijver om hem 't beste te bezorgen, voortdurend voor hem willen kiezen? terwijl je toch zoo dikwijls gezegd hebt, dat het 't beste is, dat een mensch zelf kiest." "Ik wil graag kalm zijn Carsten! en 't is niet om onvriendelijk te zijn, dat ik het zeg; maar 't is heusch gevaarlijk om met je te praten; want je draait me rond en zet alles ondersteboven.
O ja, 't kon best zijn dat dit een goede zaak werd. "Ja, antwoord mij nu eens, Carsten! Je heb immers wat verstand van die zaak, zegt men, heb je vertrouwen in die fabriek?" "Eerlijk gezegd: neen; en dat omdat ik weinig of niet van practische chemie weet, en de anderen, die geld moeten geven, weten er nog minder dan niets van, en uit zooiets komt meestal geen goede zaak tot stand."
't Was intusschen niet alleen door 't kantoor van Carsten Lövdahl, dat de wissels rijkelijk stroomden; men zei dat geld gemakkelijk te krijgen was, maar men zag eigenlijk niet waar het vandaan kwam.
Groote kooplieden in een kleine omgeving haten elkaar altijd, omdat de een zich niet bewegen kan zonder den ander te hinderen; maar de bankdirecteur Christensen had een zeer bizonderen hekel aan Carsten Lövdahl.
En dat, niettegenstaande ze niet lang getrouwd was geweest met Carsten Lövdahl, vóór ze merkte in hoe weinig zij harmonisch dachten. Hij was zoo voorzichtig, zoo irriteerend, door altijd in den vorm te blijven dat ze vaak vond, dat hij laf en onvertrouwbaar was. Maar er was toch ook iets beschaafds en ridderlijks in zijn karakter, dat hem altijd in haar achting staande gehouden had.
"En als hij nu over een paar jaar niet wijzer is en een vrouw wil nemen, waarvan je vast en zeker overtuigd bent zooals je gewoonlijk bent, dat ze je zoon grenzenloos ongelukkig zal maken, wat dan?" "'t Is wezenlijk een ellende met je te praten Carsten! want je haalt alles door elkaar." "Laat ons nu niet heftig worden, want dat dient nergens voor.
Natuurlijk zou hij die zaak in orde brengen morgen; maar dat kon immers wel in alle kalmte gebeuren. Op de teenen sloop hij de slaapkamer binnen. Clara lag bleek en mooi in dat groote bed; en kleine Carsten sliep met zachte snikken in zijn heel klein neusje, en rimpeltjes in de fijne vingertjes, die op gepelde garnaaltjes leken, van de allerkleinste soort.
En kleine Carsten zou niet als hij in dien omheinden tuin spelen en met steenen naar de katten gooien; en die kleine pony, waar Abraham over gefantaiseerd had als hij over de kinderjaren van zijn jongen dacht! van dat alles zou niets komen. Kleine Carsten zou de wereld ingaan als de zoon van een man, die zijn schulden niet betaald had.
Woord Van De Dag