United States or Cook Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Maar van jouw kant moet je toch toegeven, dat je voor zoover je mij kent er toch volkomen van overtuigd kon zijn, dat ik wilde, dat de jongen aangenomen zou worden, zooals de gewoonte is." "Hoe kun je nu met 'de gewoonte' aankomen, Carsten! In zoo'n ernstige zaak!"
Op die manier kon de professor ook gemakkelijker het voorstel aannemen, dat hem trouwens toelachte; en de twee grootvaders schreven een aantal juridische meesterstukken in den vorm van giftbrieven en stukken van overdracht, die den kleinen Carsten tot een gezeten man maakten, terwijl hij boven liep te schreeuwen, omdat hij niet meer kersen mocht hebben.
De stukken van den ouden Abraham Knorr gingen in alle stilte naar Hamburg om verkocht te worden, en alles wat ze bijeen konden schrapen aan stukken van werkelijke waarde, wierpen ze in den eenen put na den anderen tot alles stilstond voor een, bodemloozen afgrond. En toen was het gedaan met Carsten Lövdahl. 't Was een koude regenachtige morgen tegen 't eind van den herfst.
Hij had in 't leven ingegrepen, zich in den strijd van den dag geworpen; maar hij had al half overwonnen. Zijn vader stond aan zijn zijde, zijn groote, bewonderde vader! Carsten Lövdahl zat in zijn particulier bureau. Drie hooge vensters, die uitzagen op den tuin van het huis een ouderwetsche, stille stadstuin met dichte lindeboomen, die de omliggende huizen verborg.
Carsten Lövdahl herademde na die algemeene vergadering en hij zag met vreugde de Hamburger boot met Christensen aan boord het fjord uit stoomen. Toen de zomer kwam werden de zaken matter.
Maar nu zal niemand ik dank u nog eens voor uwe hulp, Mijnheer Mordtmann nu zal niemand me meer overbluffen met groote woorden. Als Carsten Ephor is, dat weet ik wel, dat het Ephoraat niets anders is dan een schakel in den ketting van administratief gedoe, dat ons allen smoort en steeds dommer maakt." "Zacht wat, zacht wat, lieve Mevrouw!" begon de rector weer.
Op een dag gelukte het een indringerigen korenagent, half onder scherts, een lading rogge aan Carsten Lövdahl te verkoopen; 't schip lag in Dantzig te laden. De professor was in spanning in een spanning, die voor hem geheel nieuw was; hij ergerde er zich eigenlijk over; maar de rogge steeg.
En toen ging ze op een schoonen dag heen en verloofde zich met den nieuwen professor Carsten Lövdahl, die ten eerste tot een oude, stokstijve, Deensche ambtenaarsfamilie behoorde en waarvan men bijna niets anders wist, dan dat hij aan de universiteit voortgeholpen was en zeer gezien was geweest in de conversatie in de hoofdstad. Ach, wat een verdriet en teleurstelling gaf dat!
Als de bank de wissels van de fabriek weigert is dat immers juist omdat ons crediet verzwakt is." "Pardon, Professor! maar in deze zaak gebruiken we ons crediet heelemaal niet." "'t Is een solide zaak, Marcussen." "Al te solide ten minste in ons geval. Met den naam Carsten Lövdahl op 't papier kan ik in acht dagen een millioen krijgen."
"Ik had je een boodschap willen sturen, maar ik wist niet waar je was." "Maar mijn God!" riep Abraham; "wat is er dan? Is Clara ziek?" "Neen, neen. Clara neemt het kalmer op dan ik dacht." "Maar wat is er dan, Vader? Zeg het dan!" "Ik dacht, dat 't meisje het je gezegd had. 't Begon zoo, dat hij..." "Hij! kleine Carsten? Vader! Vader, 't zijn toch geen stuipen?" "Neen, mijn jongen.