Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 mei 2025
Nadat Heer Joris op zoo treurige wijze was omgekomen, werd hy opgevolgd door zijn eenigen zoon Otto , die omstreeks 1600 de verwoesting liet herstellen, het kasteel uit zijn puinen deed ophalen, en weder als een waardig gedenkteeken van voorvaderlijke macht en aanzien herrijzen.
Beste Joris Uw zijt gek, dat zeggen de kinderen ook, benevens de comsjonair Raakman, die ik al U briefven heb laten leezen. Jufvrouw Komijn zei hij, de eerste waren goet en begrijpelijk, maar bij den laatsten loopt 't er bij Joris door. Zoolang als hij over de tentoonstelling schreef was 't goet maar van die kunst is hij heelemaal in den war.
"'t Is wel!" riep hij uit, en zich tot zijne krijgers wendende, gebood hij: "Sluit ze allen op! De kerkers hebben plaats genoeg!" Maar daar trok plotseling Jonker Jan het zwaard, dat nog altoos aan zijne zijde hing. "Bij St. Joris, dat zal niet gebeuren!" donderde hij Vianen toe. "De Edelvrouwe zal den kerker niet binnentreden!" "Slaat hem dood!" schreeuwde Vianen. "Wat denkt die knaap wel!
Een Jonker van Asperen kent geen vrees!" "Behalve voor spoken!" lachte Fulco. "Zwijg, ellendige dorper!" bulderde Jan, het zwaard thans uit de scheede trekkende, "waag jij het, den spot te drijven met een edelman? Bij St. Joris .... " "Genoeg, genoeg!" kwam Heer Gijsbrecht thans tusschenbeide. "Geen twist hier in het bijzijn der Jonkvrouw. Steek dat zwaard op, Jonker.
Naar Holland overgekomen, en door de Kabeljauwschen wel ontvangen, ontsloeg hij Borselen van zijn Stadhouderschap, 't welk hij opdroeg aan Joris Van Lalaing; en de rust eenigszins hersteld ziende, maakte hij een verdrag met Katharina van Gelre, waarbij zij de rechten zijner Gemalin op het Hertogdom erkende en zich tevreden stelde met de stad en voogdij van Gelder levenslang te behouden.
"Bij St. Joris, dat was bijtijds!" riep Jonker Jan, terwijl hij Fulco vol vreugde de beide handen drukte. "Jongen, je hebt er eer van; onze Heer is gered! Kom mede, naar den burcht, naar de Edele Vrouwe, wier dankbaarheid grenzenloos zal zijn." "Naar den burcht!" riepen allen. "Leve de dappere Fulco!" De vijand is voor de poort!
"Burgers!" zoo sprak hij, "de eer onzer goede vaderstad eischt, ja eischt, dat wij gindschen draak verslaan. Gij allen hebt wel eens van Sint Joris gehoord." De rog sprong in de hoogte, en alle Weertenaren, de schout incluis, maakten, dat ze weg kwamen. Op een afstand zette de schout zijn rede voort.
Onze verlosser!" werd honderd malen met nieuwe galmen herhaald. Zij zwaaiden hun handen, ten teken van blijdschap, in de lucht, en raapten de aarde, als een heiligdom uit de voetstappen van zijn paard. In hun bijgelovigheid dachten zij dat St.-Joris, die men gedurende het gevecht in al de kerken van Kortrijk had aanroepen, onder deze gedaante hun was ter hulp gekomen.
Mijne hartelijke groete aan Mejuffrouw de Chirurgijnsche, ook uit naam van de mijne. Amsterdam, 12 Dec. 18 . Uw geeffectionneerde Collega, Joris Krastem. P.S. Ik geloof dat gij wèl zult doen den opgezetten krokodil, die in uwen winkel misschien nog, als van ouds, aan den zolder hangt, weg te nemen. Men begint in dezen profanen tijd met al zulke wetenschappelijke zaken te spotten.
Eigen schuld, vriend. Dan moet je maar beter uitkijken." "Die was raak, Rolf!" riep Baldric, de brouwer. "Hij blijft stil liggen. Zou hij nu in eens al genoeg hebben?" "Terug, bij St. Joris!" riep de Jonker, en 't was tijd ook, dat zij hunne hoofden in veiligheid brachten, want wel drie of vier pijlen vlogen dicht bij hen in het houtwerk.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek