United States or Ecuador ? Vote for the TOP Country of the Week !


"O God!" zuchtte zij, terwijl hij bulderde: "En wie heeft dat gedaan?" Bram zweeg. "Spreek op jongen!" Bram bleef zwijgen. "Als je niet antwoord, dan houd ik het er voor, dat jij de deugniet bent. "Houd het er voor, pa!" Het was zóó ver gekomen in het huiselijk verkeer, dat het kind den vader trotseerde, schoon de knaap het uit een edel beginsel deed, dat vergoêlijkt het niet.

Ik raadde de Koning ernstig aan, om te trachten met u vrede te maken. Hij ontstak in hevige toorn, bulderde dat ik Zulu van vel, maar Molonga van ingewand was, en gelastte mij de indaba te verlaten, en naar mijn kraal te gaan. Diezelfde avond bracht een vriend mij de tijding, dat Dingaan besloten had mij de volgende morgen bij het opgaan van de zon te laten doodslaan. Ik vluchtte dadelik weg.

»Och wat!" gromde een scheepstimmerman, »heb je er zelf indertijd niet het hardst van allen den draak mee gestoken?" »Ik!" gilde het mannetje, rood van inspanning en verontwaardiging, »ik? Een man van ontwikkeling?! Dat is immers te dwaas om los te loopen!" »En ik zeg je, dat je 't wèl gezeid hebt!" bulderde de scheepstimmerman.

"Wat drommel, ziet ge daar weer, gestrenge heer?" riep Sancho Panza verdrietig. "Een toovenaar moet u opnieuw de oogen verblinden, want die dingen daar op het water zijn eenvoudig een paar molens, waarin koren wordt gemalen." "Zwijg, Sancho!" bulderde Don Quichot. "Al lijken het op het oog ook al molens, toch zijn ze dat niet, en ik weet zeer goed, hoe het daarmee gelegen is."

»Ha-ha, knaapjesbulderde de boschwachter ons toe. »Daar heb je jezelven leelijk verraden. Was maar stil blijven zitten, dan had ik je stellig niet opgemerkt, maar nu ben je in mijne macht. Hoe heet jeBurts haalde een boekje uit zijn zak te voorschijn, om onze namen op te schrijven. »Hoe heet jevroeg hij op gestrengen toon, en hij keek Bob strak in de oogen. Wat zag die man er barsch uit.

De overste von Zwenken bulderde niet tegen zijne officieren, ik weet het bij ondervinding; maar waarheid is het, dat hij schitterde door zijne afwezigheid als Francis Mordaunt in de wereld ging.

"Dat was het niet!" bulderde Vianen, onder het opstaan met zijne vuisten zoo ruw op de tafel slaande, dat het drinkgeraad er van rinkelde. "Dat was het niet. 't Was geen eerlijke kamp. Op eene eerlijke wijze zou hij mij nooit overwonnen hebben!" Hij zag vuurrood, zoowel van woede als van het drinken. Hij beefde van wraakzucht. Zijne woorden hadden een geweldig tumult ten gevolge.

"Mijn naam is geen hondsvot; ik heet Fulco, en ben dienaar van .... " "Loop naar den duivel!" bulderde Vianen woedend, terwijl hij dreigend zijne rijzweep ophief. "Sla mij niet, Heer!" riep Fulco hem met fonkelende oogen toe. "Die tijd is voorbij, dank zij onzen edelen Graaf Floris! Waag het niet, die zweep te gebruiken of ik vergeet, dat gij een edelman zijt!"

Hij stikte in dat woord, hij schudde 't hoofd en zwaaide met zijn knuisten; hij bralde 't uit van woede en teleurstelling, hij stampte met zijn voeten en bulderde verwenschingen en dreigementen, schreeuwend dat het er mee uit was, dat zoo'n huwelijk niet telde en dat hij onmiddellijk alles wat hem toebehoorde in ging pakken en ermede naar zijn dorp terugkeeren.

Burchard, uitzinnig van woede over het schreeuwend onrecht dat, volgens zijne meening, hem was aangedaan, bulderde van niets min dan van den graaf en al de rechters die hem veroordeeld hadden te vermoorden en hun de meineedige tong uit den mond te rukken.