United States or Heard Island and McDonald Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Pieter klom aan de andere zijde tegen de helling op en verdween uit het gezicht. Bob vreesde echter, dat Burts hem spoedig achterhalen zou, want Pieter was niet erg bij de hand in dergelijke zaken. Hij besloot daarom, den boschwachter eenigen tijd op te houden, ten einde zijn neef en ook ons gelegenheid te geven, een goed heenkomen te zoeken.
Zij nam hen met zich naar eene slaapkamer en zeide: "Gaat u nu wasschen en kleeden. Hier zijn twee pakken nieuwe kleederen, hemden, sokken, alles bijeen. Zij zijn voor Huck. Neen, geen dank, Huck! De boschwachter heeft er een voor u gekocht, en ik het andere. Maar zij zullen beide zeker passen. Stap er maar in. Wij zullen wachten. Komt beneden, als gij u gepoetst hebt." Toen verliet zij hen.
»Is hij weg, Bob?» vroeg Pieter, schuw om zich heen ziende. »Neen, maar jij moet maken, dat je wegkomt!» antwoordde Bob. »Zeg Pieter, wáár ben je getroffen?» »Dat weet ik niet, o dat weet ik niet!» jammerde Piet. »Dan is het ook niet waar! Vooruit, vlucht, daar komt de boschwachter aan! Vooruit, Pieter, gauw?» »De boschwachter? O O!» steunde Pieter, overeind krabbelende. »Waar waar is hij, Bob?»
"Ik geloof, dat een goed oog en een vaste hand meer zullen afdoen dan al uw snuisterijen," zeide de boschwachter, hem op vrij schamperen toon in de rede vallende: "niettemin, zoo gij mij de proef eens wilt laten nemen van dat fleschje, ik heb hier juist een nieuwen pijl: en er vliegen kraaien genoeg door den Hout, om de kracht van uw middel in 't werk te stellen."
Ook ziet ~gelasten~ soms op bevel, waarvan het niet zeker is, of het wel uitgevoerd zal worden: De boschwachter ~gelastte~ den houtdief het gestolene af te geven. De regeering heeft , dat op den dag van 's Konings begrafenis alle klokken geluid moeten worden. De regeering heeft den burgemeesters , ten spoedigste het aantal scholen in hun gemeenten op te geven.
»Laten wij eerst eens boven op een heuvel gaan staan en zoo hard roepen als we kunnen,» zei Karel. »Of de boschwachter ons hoort of niet, is mij thans geheel onverschillig. Wij kunnen Pieter niet aan zijn lot overlaten.» »Je hebt gelijk,» zei Bob. »Laten we gaan.» Wij beklommen den top van eene hooge duin en verhieven in koor onze stemmen.
Juist toen zij weder verder wilden gaan, stapte de boschwachter uit de deur en zeide: "Heila! wie is dat?" "Huck Finn en Tom Sawyer!" "Dat treft bijzonder. Gaat gauw met me mee, jongens; iedereen zit op jelui te wachten! Hier, spoedig maar, naar boven. Ik zal het wagentje wel dragen. 't Is waarachtig een vracht! Wat zit er in, steenen of oud ijzer?" "Oud ijzer," zeide Tom.
»Kom, Pieter, niet zeuren,» zei Karel. »Als we den boschwachter tegen komen, waarvan wij natuurlijk niet veel gevaar loopen, omdat het bosch zoo groot is, zullen wij er ons zonder murmereeren weer uit laten jagen, dat is alles. Dan heeft de goede man alle redenen tot tevredenheid en kan hij niet anders getuigen, dan dat wij brave jongens zijn.»
Boven op den top der halsbrekende helling ligt het gehucht Ettal, benevens een voormalig klooster, thans eigendom der graven van Pappenheim; van hier begint de weg te dalen en brengt u in een half uur naar de woning van den boschwachter van Linderhof, op een open plek te midden der bosschen gebouwd.
Totdat een gesprek met een boschwachter, wien ik naar den weg vroeg, en die geen Fransch verstond maar mijn hoog-Nederlandsch voor een Italiaansch dialect scheen te houden, mij in de gewenschte lijn-looze soezerigheid bracht.
Woord Van De Dag