United States or Peru ? Vote for the TOP Country of the Week !


De vijand kan de opening van de uitloozingsplaats niet ontdekken, daar die thans onder takkenbossen en groen verborgen is, en dientengevolge is het hem ook onmogelijk het Rotshuis binnen te dringen." "Maar onze tuinen! ons pluimgedierte, onze kraal, ja alles!" riep Pencroff uit, terwijl hij met den voet stampte. "Zij kunnen alles verwoesten, en alles in weinige uren vernielen!"

Cyrus Smith luisterde gewoonlijk stilzwijgend naar zijn lotgenooten. Somtijds glimlachte hij over een opmerking van Harbert, een aardigheid van Pencroff, maar altijd en overal dacht hij aan die onverklaarbare feiten, aan dat zonderlinge raadsel, waarvan het geheim hem nog steeds duister bleef! Slecht weer. De hydraulische hijschtoestel. Glas en glaswerk. De broodboom. Bezoeken aan de kraal.

Hij beefde en liet eenige oogenblikken voorbijgaan zonder te kunnen spreken. "Mijnheer," zeide hij eindelijk, "ik kom u verzoeken mij een gunst toe te staan." "Welke?" "Gij hebt op vier of vijf mijlen van hier, aan den voet van den berg, een kraal voor uwe huisdieren. Deze dieren moeten verzorgd worden. Wilt gij mij toestaan daar met hen te leven?"

Het antwoord van den ingenieur luidde: "Wij zullen er in de kraal een vinden." Cyrus Smith en zijn metgezellen hadden ten negen uur twaalf minuten het Rotshuis verlaten. Ten negen uur zeven en veertig minuten hadden zij drie mijlen afgelegd van de vijf die de monding der Mercy van de kraal scheidde.

Hij had eenig voedsel gebruikt. Er kwam weder kleur op zijn bleeke wangen en zijn oogen stonden weder helder. Hij sprak nu en dan met zijn vrienden, ondanks de pogingen van Pencroff, die onophoudelijk tot hem sprak, om hem zelven het spreken te beletten en die hem de onmogelijkste verhalen vertelde. Harbert had ook naar Ayrton gevraagd, daar hij verwonderd was dezen niet in de kraal te zien.

Den anderen morgen, 8 Januari, nadat zij een dag en een nacht in de kraal hadden doorgebracht, was alles in de beste orde en keerde Cyrus Smith met Ayrton naar het Rotshuis terug. Terstond riep de ingenieur zijn vrienden bij elkander en deelde hun mede, dat het eiland Lincoln in groot gevaar verkeerde en geen menschelijke macht dat gevaar kon bezweren.

Hij zal in het Rotshuis berichten van de kraal brengen, en ons weder op de hoogte stellen van hetgeen in het Rotshuis gebeurt!" "Spoedig!" antwoordde Cyrus Smith, "spoedig!" Gideon Spilett had snel een blad uit zijn opschrijfboekje gescheurd en schreef het volgende: "Harbert gewond. Wij zijn in de kraal. Wees op uw hoede. Verlaat het Rotshuis niet. Zijn de boeven in den omtrek verschenen?

Top bleef rondsnuffelen en de reporter volgde hem behoedzaam; plotseling wierp de hond zich echter in een dicht kreupelbosch en haalde er een lap van een kleedingstuk uit te voorschijn. Gideon Spilett bracht het onmiddellijk naar de kraal. De kolonisten bekeken het en herkenden het als een stuk van het buis van Ayrton, een stuk van dat vilt, dat alleen in het Rotshuis verwerkt werd.

Dat men hem levend van hier heeft gesleept, daar hij weerstand heeft geboden! Misschien leeft hij dus nog!" "Misschien," antwoordde de ingenieur, die in gedachten verzonken bleef. Dit was nog eene hoop voor de metgezellen van Ayrton. Was deze in de kraal overvallen, dan zou men hem even als Harbert door een kogel gedood hebben gevonden.

"Zeker, en hier is het," zeide Robert hem het document overhandigende, waarop de ligging van het eiland Lincoln vermeld stond: "tegenwoordige verblijfplaats van Ayrton en vijf amerikaansche kolonisten!" "Kapitein Nemo!...." zeide Cyrus Smith, toen hij dit gelezen en dezelfde hand herkend had, die het bericht had geschreven dat zij in de kraal gevonden hadden.