United States or Tonga ? Vote for the TOP Country of the Week !
Want het Rotshuis werd voor ons onhoudbaar!" "Maar kunt ge u begrijpen," vroeg de reporter, "hoe het gebeurd is, en waardoor het springen van de brik teweeg is gebracht?" "Wel niets is natuurlijker, mijnheer," antwoordde Pencroff. "Een zeerooversschip is geen oorlogsschip! Zeeschuimers zijn geen matrozen!
En in welken toestand bevonden zich de bewoners van de kraal op dat oogenblik? De ingenieur was op 11 November vertrokken en nu was het den 29sten. Negentien dagen lang had Nab dus geen ander bericht gehad, dan dat hetwelk hem door Top gebracht was. Ayrton verdwenen, Harbert ernstig gewond, de ingenieur, de reporter en de zeeman, als het ware in de kraal gevangen!
En als men dan aan de schatten dacht die hun magazijn bevatten, maakte het geduld, dat de ingenieur zijn metgezellen zoozeer had aanbevolen, wel eens plaats voor woede, en eerlijk gezegd, zij hadden er ook wel reden toe. "Het is toch te erg," zeide de reporter, "en waarlijk ik zie geen kans, hier een einde aan te maken." "Wij moeten die duivels er toch uitjagen," antwoordde Pencroff.
"Omdat het bericht, dat wij gevonden hebben, eerst kort geleden geschreven was," antwoordde de ingenieur, "en dat alleen de schipbreukeling dit stuk heeft kunnen schrijven." "Wanneer het ten minste niet opgesteld is door een lotgenoot van dien man, welke na dien tijd gestorven is," merkte Gideon Spilett op. "Dat is niet mogelijk, mijn waarde Spilett." "Waarom?" vroeg de reporter.
Weder doorzocht de reporter al zijn zakken en tot groote vreugde van Pencroff, evenals tot zijn eigen niet geringe verbazing voelde hij tusschen de voering van zijn vest een stukje hout. Hij had het wel tusschen zijn vingers, maar kon het houtje toch niet door de voering trekken en daar het de eenige lucifer was, dien zij hadden, moesten zij vooral zorgen dat de phosphorus er niet afging.
En hij oefende zich in schrijven; werd novellistisch reporter; schetsenmaker; later: romancier, die in wekelijksche afleveringen lange verhalen pende vol avontuur, realisme, humor, satire, pathos en zedeles, alles door elkander.
Eens zeide Harbert, het was den 26sten October: "Mijnheer Spilett, vindt gij het toch niet zonderling, zoo er eenige schipbreukelingen op het eiland waren geworpen, dat zij zich nog niet in de nabijheid van het Rotshuis vertoond hebben?" "Zeker verwondert mij dit, zoo zij er nog zijn," antwoordde de reporter, "maar het verwondert mij niet, zoo zij er niet meer zijn!"
Zij kwamen bij de deur zonder dat de duisternis door een lichtstraal verhelderd werd. Pencroff trachtte haar te openen, daar hij evenals de reporter vermoed had, dat zij gesloten was. De zeeman zag echter dat van buiten de grendels er niet voor waren geschoven. Daaruit kon men dus opmaken dat de boeven de kraal bewoonden, en dat zij de deur zoo gesloten hadden, dat men haar niet kon open breken.
Op het dier toe te springen, het op zijn beurt op den grond te werpen, Harbert te verlossen en hun vijand stevig vast te houden, was voor Pencroff en Gideon Spilett het werk van een oogenblik. De zeeman was een Herkules en de reporter had ook spieren van ijzer, en hoewel het monster krachtig tegenstand bood, werd het vastgebonden, zoodat het geen beweging meer kon maken.
Een zucht ontsnapte aan de borst van Cyrus Smith en het scheen zelfs dat hij wilde beproeven eenige woorden te spreken. "Wij zullen hem behouden!" riep de reporter. Nab kreeg bij deze woorden weer eenige hoop. Hij ontkleedde zijn meester om te zien of hij ook ergens gewond was.
Woord Van De Dag