United States or Nauru ? Vote for the TOP Country of the Week !
Dien dag bracht Cyrus Smith den stroom door den draad en vroeg of alles in de kraal in orde was; eenige oogenblikken later kwam er een bevestigend antwoord van Ayrton. Pencroff was buiten zich zelf van geluk, en iederen ochtend en avond zond hij een telegram naar de kraal, waarop hij steeds een antwoord ontving.
Van de honderd muffeldieren die men insloot, ontsnapte meer dan tweederde gedeelte aan de jagers; maar bij het einde waren er toch een dertigtal van deze herkauwende dieren en een tiental wilde geiten naar de kraal gedreven, waarvan de geopende deur een uitweg scheen te bieden, terwijl zij hen voor goed gevangen hield. De einduitslag was gunstig en de kolonisten hadden geen reden tot klagen.
"Mocht het Ayrton gelukken te ontsnappen," merkte Gideon Spilett op, "dan zal hij in ieder geval de wijk nemen naar het Rotshuis, want hij weet niets van de verwonding van Harbert, en bijgevolg kan hij niet weten dat wij in de kraal gevangen zijn." "O! ik zou wenschen dat hij in het Rotshuis was!" riep Pencroff uit, "en dat wij er ook waren!"
De kolonisten waren gereed vuur te geven. Op bevel van Pencroff bleef Jup achter. Nab hield Top vast opdat hij niet vooruit zou snellen. Weldra waren zij bij de kraal. Er was geen schot gevallen. De onagga's hielden met Nab voor de omheining stil. De ingenieur, de reporter, Harbert en Pencroff gingen naar de deur, om te zien of zij van binnen gebarricadeerd was.... Zij stond half open!
Dingaan wendde zich tot een der induna's van zijn gevolg. »Julavusa," zei hij, »ge treedt in de plaats van Umhlela; zult zijn impi uit de kraal geleiden en doen legeren, om daarna dadelik terug te keren, want vóór de zon in het midden van de Hemel staat, zal ik u nodig hebben." De induna boog voor de Koning en plaatste zich voor het leger.
Het rijtuigje met de onagga, door Pencroff gemend, vertrok langzaam en de deur van de kraal werd weder gesloten. Cyrus Smith en Gideon Spilett liepen elk aan een kant van Harbert en waren gereed om elken aanval af te weren. Met eenig recht mocht men echter hopen, dat de weg veilig zou zijn, daar de boeven zich nog wel op de bergvlakte zouden bevinden.
Hij begreep, hij raadde wat men van hem verlangde. De weg naar de kraal was hem bekend. Binnen een half uur kon hij hem hebben afgelegd en men mocht hopen, dat daar waar noch Cyrus Smith noch de reporter zich zonder gevaar durfden wagen, Top, verscholen tusschen het hooge gras, onbemerkt zou doorkomen. De ingenieur ging naar de deur van de kraal, stiet die open en herhaalde toen nogmaals: "Nab!
Oogenblikkelijk daarop snelde Top de kraal binnen, terwijl zij de deur terstond achter hem sloten. "Top, Top!" riep Cyrus Smith en nam den kop van het goedige dier tusschen zijn handen. Een briefje was aan zijn halsband bevestigd, en Cyrus las de volgende woorden, met de groote en grove hand van Nab geschreven: "Geen roovers in den omtrek van het Rotshuis. Ik zal mij niet verwijderen.
Maar daar gij in de kraal wilt leven, zullen wij alles regelen, opdat zij goed voor u worde ingericht." "Het zal daar in ieder geval goed voor mij zijn." "Vriend," antwoordde Cyrus Smith, die hem opzettelijk met dit woord aansprak, "gij moet het aan ons overlaten hoe wij in dit opzicht zullen handelen!" "Dank u, mijnheer," antwoordde de onbekende, terwijl hij heenging.
Dit spruit voort uit een onuitroeibaar vooroordeel, dat hun de eerste Europeanen, die met hen handel dreven, medegedeeld hebben. En wat zou nu de hebzuchtige Makatit met die zilveren geldstukken uitvoeren? Welnu, hij zou zich een rooden rok aanschaffen, een geweer en buskruit; daarna zou hij naar zijne kraal terugkeeren.
Woord Van De Dag