United States or Sweden ? Vote for the TOP Country of the Week !
Eindelijk waren al de moeilijkheden en hinderpalen overwonnen, en toen het vuur maar eenmaal ontstoken was, zorgde Makatit voorbeeldig dat het niet meer uitging. Het moet gezegd worden, de jeugdige Kaffer was uitermate trotsch op zijn emplooi.
Hij meende achter het witte mousseline van een der vensters een lichte gedaante te herkennen, die op het oogenblik dat hij voorbijstapte hem een gebaar van vaarwel toewenkte. Toen de vier reizigers te Potchefstroom aankwamen, vernamen zij dat een jonge Kaffer wiens signalement geheel en al overeenkwam met den persoon van Makatit den vorigen dag door de stad getrokken was.
Het gold destijds, wel is waar, slechts kleinigheden, min kostbare zaken, maar dat was toch voldoende om de eerlijkheid van Makatit niet geheel en al boven iedere verdenking verheven te achten.
"Is hij niet op mijn claim gevonden, door Makatit, die in mijn dienst was?" "Voorzeker, dat is waar," antwoordde de Engelschman, "en dus behoort hij mij toe, daar ons contract luidt dat de eerste drie diamanten, die op uwen gepachten grond gevonden worden, mijn eigendom zijn." Daarop wist de onthutste Cyprianus niets te antwoorden. "Is mijne bewering juist?" vroeg master Watkins.
De hoop van Makatit in te halen en hem den gestolen diamant afhandig te maken, deed iedere andere beschouwing of hinderpaal vergeten. Na eene week reizens was de karavaan in een streek aangekomen, die in geenen deele geleek op eenig land dat onze spoorzoekers doorreisd hadden, sedert zij Grikwaland verlieten.
"Voor ons zou die ramp zoo heel groot niet zijn," hernam Hannibal Pantalucci, aangemoedigd door den lach van zijn makker. "Wij zouden dan slechts twee zijn om Makatit en zijn diamant na te zetten!.... Nu kan men zich met zijn tweeën beter verstaan dan...."
De pols begon te kloppen, eene zachte inademing van lucht tilde bijna onmerkbaar de borstkas van Makatit op, terwijl een daarop volgende sterkere uitademing kenteekende, dat het lichaam tot zijne levensverrichtingen terugkeerde. Plotseling traden twee heftige niesbuien in, die de groote zwarte karkas, vroeger zoo bewegingloos, van het hoofd tot de voeten deden schudden.
Zonder zich den tijd te gunnen zijn maaltijd, door Makatit bereid, te gebruiken, nam hij plaats aan zijn werktafel en begon met de memorie-opstelling, die hij met de eerste postgelegenheid aan den secretaris van de Academie van Wetenschappen hoopte te verzenden.
Dadelijk, zonder aarzeling, wat er ook met hem gebeuren mocht, had hij de mijnwerkers op zij gedrongen en zich aan de voeten van Cyprianus geworpen. "Vadertje, waarom willen die mannen je dooden?" vroeg hij, terwijl hij zich aan zijn baas vastklemde. "Omdat ik een kunstmatigen diamant vervaardigd heb," antwoordde Cyprianus die de handen van Makatit met ontroering drukte.
Wat moest er van hem worden in dit onbekende land, op honderden mijlen afstands van ieder beschaafd oord? Makatit bereiken? Ja, daartoe was thans de kans gering. Kon die zich niet op een afstand van een halven kilometer van hem bevinden, zonder dat hij, Cyprianus, zulks kon gissen?
Woord Van De Dag