Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 mei 2025
Cyrus Smith uitte bij het zien van deze witte vlakte geen enkel woord, want hij wist niet op welke wijs dit natuurverschijnsel in dit jaargetijde en met zulk een temperatuur te verklaren. "Duizend duivels!" riep Pencroff uit, "onze planten zullen bevriezen!" De matroos maakte zich gereed om naar beneden te gaan, maar Jup, die zich tot op den grond liet neerglijden, was hem voor.
Daardoor is zijn heerschappij gevestigd, en wordt zij door de geheele wereld gerechtvaardigd. En wie kon zeggen of Jup en Top zich ook niet een toekomst droomden? Ayrton hoopte in stilte, dat hij lord Glenarvan terug mocht zien en zich aan allen mocht vertoonen, zooals hij nu was: zedelijk geheel verbeterd. Den avond van 15 October was men langer blijven praten dan gewoonlijk. Het was negen uur.
Jup, die kalm en ernstig als een Turk zat te rooken op den drempel van het Rotshuis? "Mijn pijp!" riep Pencroff. "Hij heeft mijn pijp genomen! Mijn beste Jup, ik geef je ze present! Rook, mijn jongen, rook maar!" En Jup blies dikke rookwolken uit en scheen daarin het grootste genot te vinden.
Wanneer Nab iets gewichtigs aan zijn meester had mede te deelen, had hij geen zekerder en vlugger boodschapper kunnen kiezen; hij kon zijn weg vinden daar waar noch de kolonisten noch Top er mogelijkheid toe zou hebben gezien. Cyrus Smith had zich niet vergist. Er hing een zakje om den hals van Jup en daarin bevond zich een briefje van Nab.
Nab was radeloos en wist niet wat te doen, toen hij eindelijk op de gedachte kwam Jup te gebruiken, en deze een bericht toe te vertrouwen. Jup begreep het woord "kraal" en kende den weg. Het was nog geen dag. De vlugge aap zou wel onopgemerkt door het bosch komen en de boeven zouden in ieder geval meenen dat hij daar in thuis hoorde. Nab aarzelde niet.
Het is onnoodig te zeggen, dat Jup zeer gehecht was aan het Rotshuis en dat hij zijn meester dikwijls door het bosch vergezelde zonder ooit eenigen lust te toonen om te ontvluchten. Men moest hem zien loopen, met zijn stok, dien Pencroff voor hem gemaakt had, als een geweer op schouder! Moest men de eene of andere vrucht uit den top van een boom hebben, in een oogwenk was hij dan boven!
Misschien was de wagen reeds in handen der boeven. In een oogwenk waren zij bij Jup en Top, die een dof gebrom liet hooren. De ingenieur verliet Ayrton en ging buiten het huis, gereed om vuur te geven. Harbert volgde hem. Op dat oogenblik verscheen de maan boven het bosch en verspreidde haar wit licht over de kraal. Weldra kwam een zwarte massa nader bij.
Cyrus Smith, Gideon Spilett, Harbert, Pencroff en Nab stelden zich naast elkander om den weg te versperren. Top ging, met open bek, vooruit en werd door Jup gevolgd, met een dikken knuppel gewapend, dien hij als een knots rondzwaaide. Het was stikdonker.
Men moest boomen vellen om zich een weg te banen. Cyrus Smith zond echter vooraf Top en Jup in dat dikke kreupelhout, en kwamen zij terug zonder dat zij iets te kennen gaven, dan had men ook niets te vreezen, noch van de boeven, noch van wilde dieren. Dien avond kampeerden de kolonisten op ongeveer negen mijlen van het Rotshuis, aan den oever van een kleinen zijtak van de Mercy.
Ayrton wachtte hen op het strand en Jup liep hen tegemoet, terwijl hij een zacht gebrom liet hooren dat zijn blijdschap te kennen moest geven. Zij hadden dus de geheele kust van het eiland onderzocht, maar niets verdachts had hun aandacht getroffen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek