Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 mei 2025
Jup ging slapen, maar Top bleef in de kamer en liet den geheelen avond zijn dof gebrom hooren. Er werd niet meer over het voorval gesproken, maar blijkbaar was de ingenieur er geheel mede vervuld. Het bleef de maand Juli regenachtig en koud.
Het was de wagen met de onagga's en Cyrus Smith hoorde de deur goed sluiten. Maar Top rukte zich op hetzelfde oogenblik los, snelde naar de kraal en blafte woedend. "Geeft acht, vrienden, houdt u gereed...." riep Cyrus Smith. De kolonisten verbeidden het oogenblik om vuur te geven. Top blafte nog steeds, en Jup, welke naar den hond geloopen was, liet een scherp sissend geluid hooren.
Waarschijnlijk trokken de vossen wegens het aanbreken van den dag af; zij richtten zich naar het noorden om de brug over te trekken, die Nab onmiddellijk ophaalde. Toen het licht genoeg was om het terrein op te nemen, telden de kolonisten een vijftigtal lijken die langs den oever verspreid lagen. "En Jup!" riep Pencroff uit. "Waar is Jup dan?" Jup was verdwenen.
Top en Jup zouden bij den ingenieur, Harbert en Nab blijven, want zij zouden hun meesters wellicht hebben verraden, door ter ongelegener tijd, te blaffen of te schreeuwen. "Waag u niet onvoorzichtig," beval Cyrus Smith den zeeman en den reporter aan. "Gij behoeft de kraal niet te vermeesteren, gij moet slechts ontdekken of zij bewoond is, ja dan neen." "Wij beloven het," zeide Pencroff.
Hij schreef het briefje en bond het aan den hals van Jup, bracht den aap buiten het Rotshuis en herhaalde een paar maal de woorden: "Jup! Jup! kraal! kraal!" Het dier begreep het, liet zich langs het koord afglijden en verdween binnen weinige oogenblikken in de duisternis, zonder dat het de aandacht der boeven getrokken had.
Nadat hij verbonden was bracht men hem in bed en legde hem streng dieet op, "evenals aan een heuzig mensch" zooals Nab zeide. Hij dronk eenige kopjes van een verfrisschenden drank, die door de genezende kruiden van het Rotshuis verschaft werd. Jup sliep eerst onrustig in; maar zijn ademhaling werd langzamerhand geregeld en eindelijk sliep hij kalm.
Men zag echter, dat de arme knaap alle inspanning noodig had om zijn krachten, die op het punt stonden hem te begeven, bij elkander te houden. De ingenieur aarzelde nog het bevel tot vertrekken te geven. Maar het zou Harbert radeloos gemaakt en misschien zijn toestand verergerd hebben. "Voorwaarts!" zeide Cyrus Smith. De deur van de kraal werd geopend. Jup en Top sprongen vooruit.
Jup werd niet vergeten, hij had een kamer alleen, bij het groote magazijn met een goed bed, hetgeen hem uitmuntend beviel. "Die beste Jup," zeide Pencroff dikwijls, "hij spreekt nooit tegen, geeft nooit een ongepast woord! Wat een knecht, Nab, wat een knecht!" "Mijn leerling," antwoordde Nab, "en weldra mijns gelijke!"
Cyrus Smith, de reporter en de zeeman stapten vooruit. Top sprong van den een naar den ander. Harbert had Jup een plaats naast hem aangeboden, die deze zonder aarzelen aannam. De ingenieur herhaalde zijn bevel en de stoet zette zich in beweging. Nadat men den linkeroever van de Mercy een mijl gevolgd had, begaven zij zich in het dichte bosch van het Verre Westen.
Top vooral was verrukt over deze verbetering, want hij bezat niet die handigheid van Jup in het beklimmen van een ladder, en zelfs was hij verscheiden malen op den rug van Nab en zelfs op dien van den aap naar het Rotshuis geklommen. Cyrus Smith beproefde tegen dien tijd glas te vervaardigen, maar hij moest eerst den ouden steenoven in orde brengen voor deze nieuwe proeven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek