United States or Cambodia ? Vote for the TOP Country of the Week !


En dat alles is niets meer voor je geweest dan de klanken van muziek. Je bent er niet door bezoedeld, je bent dezelfde gebleven. Ik ben niet dezelfde, Harry. Ja, dat ben je wel. Hoe zal je verder leven zijn. Bederf het niet door onthoudingen; op het oogenblik ben je een type. Bederf niets aan jezelven. Je bent nu zonder fout. Je hoeft zoo niet je hoofd te schudden, je weet het zelf ook.

Toen Jolliffe, die van het geval hoorde, onzen held weer eens alleen aantrof, zei hij tot hem: "Neem een goede raad van mij aan, vriend, en steek je knuisten niet telkens uit ter wille van anderen, je zult spoedig ondervinden, dat er voor jezelven al genoeg te vechten valt." Jack sloeg daarop een halfuur lang aan 't redeneeren, waarna ze afscheid van elkaar namen. Maar Jolliffe had gelijk.

Eve ... Met elkaâr. Je zegt immers, dat je in je alles mist om gelukkig te worden en dat je toch het geluk uit jezelven moet putten. Nu, zoo is het ook met mij. En toch houden we zooveel van elkaâr, nietwaar? O ja ... Nu, waarom zouden we dan blijven waken, in dit akelige leven. Het regent altijd door. Geef me een zoen, Frank, een nachtzoen, en laten we gaan slapen, terwijl het regent.

»Ha-ha, knaapjesbulderde de boschwachter ons toe. »Daar heb je jezelven leelijk verraden. Was maar stil blijven zitten, dan had ik je stellig niet opgemerkt, maar nu ben je in mijne macht. Hoe heet jeBurts haalde een boekje uit zijn zak te voorschijn, om onze namen op te schrijven. »Hoe heet jevroeg hij op gestrengen toon, en hij keek Bob strak in de oogen. Wat zag die man er barsch uit.

Zweer me dat dan ... bij iets heiligs! vroeg hij. Ik zweer het je ... bij jezelven! zwoer zij. Hij drukte haar hoofd weêr neêr op zijn schouder. Hij glimlachte en zij zag niet, dat er weemoed was in zijn lach, want zij was verblind van glans. Zij zwegen lang, zoo zittende. Zij herinnerde zich vele woorden gezegd te hebben, ze wist niet meer welke.

Toen ik van morgen de boerderij voorbijreed, zag ik haar wit gezichtje aan een raam, als een bleek jasmijnentakje. Laat ons er niet meer over praten en tracht nu maar niet te bewijzen dat mijn eerste goede daad, de eerste opoffering, die ik mij sedert jaren getroostte, eigenlijk weêr een soort van zonde is. Ik wil beter worden. Ik zal beter worden. Vertel me maar iets over jezelven.

Ik zal je vooruit schoppen, dat je met je oude beenen jezelven niet bijhouden kunt!" "Ik wilde liever hier aan boord blijven, heer Ammiraal!" "Nou goed, goed! Als je wilt, dan kan je komen! Dag Huib!"

Ja, maar ik meen, Georges heeft nooit in zichzelve met iets een strijd gevoerd. Zijn leven is tot nu toe een vlak paadje geweest en zoo zal het wel altijd blijven. Maar heb jij dan zooveel in jezelven gestreden? vroeg zij met iets als scherts. Meer dan Georges! merkte hij op. Ik dacht, dat ik een artist was en ik heb gemerkt dat ik me vergiste.

Je houdt niet zoo van me, als ik zou willen hebben, dat mijn man van me hield. Je mag me gaarne. Je verbeeldt je misschien op het oogenblik verliefd op me te zijn. Maar je houdt te veel van jezelven om veel van een ander te kunnen houden. Je kent me dus wel goed! sprak hij bitter en zijn mond trilde onder zijn blonde snor.

En voor het overige, ik heb me als kwajongen laten doopen om te kunnen vechten, het komt er voor mij zoo precies niet op aan! Herinner je jezelven dien tijd nog wel eens, Marten?" "Ja, nog dikwijls Witte, nog dikwijls!" "Wie had dat ooit gedacht, dat wij het zóó ver brengen zouden! Ik denk nog dikwijls aan een van jou goede kameraads, die met jou gelijk naar zee ging! Hoe heette hij ook?