Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juli 2025
Inderdaad, het was alles behalve eene onwaarheid dat de lieve meid genoeg van den jongen Witse vernomen had. Mevrouw Vernooy was eene goede vrouw, ik geloof dit reeds te hebben opgemerkt; maar die juist niet gebukt ging onder overmaat van verstand.
Sedert hij op de academie is, gaat hij met niemand van de Rotterdamsche jongelui meer om." "Mij is 't wel," zei de heer Witse. "En zouden we Wagestert ook niet vragen?" "Wel zeker! Wagestert;" antwoordde zijn eegade: "dan zijn we sekuur dat het een vroolijk diner wezen zal."
De oorzaak der verkoeling moet echter niet alleen in de uitbreiding van des heeren Van Hoels vermogen gezocht worden; nog eene andere kleine omstandigheid had daar schuld aan; want, gelijk de heer Witse zoo had ook de heer Van Hoel een eenigen zoon, en het is wel bekend dat er niets doodelijker is voor vriendschappelijke betrekkingen dan kinderen, vooral als zij volwassen beginnen te worden.
Zoowel als zijn patent betalen, alsof hij zijn patent verdienen kon? Eén geluk was er voor Gerrit als hij aan huwen dacht. Vele jonge doctoren verkeeren in het volgend troosteloos dilemma: zij hebben eene vrouw noodig om praktijk, en zij hebben praktijk noodig om een vrouw te krijgen. Maar Gerrit Witse was bemiddeld.
Wanneer hij zich voor een dag of wat in zijn vaderstad bevond, was het Leesmuseum, waar de oude heer Witse ook lid van was, steeds zijne toevlucht. Daar stelde hij zich altijd weer voor, dat hij zijn tijd op een aangename wijze zou kunnen doorbrengen, ofschoon de uitkomst hem meestal teleurstelde. Dan keerde hij zich tot de nieuw uitgekomen boeken.
En het hek van de werf uitdraaiende, op eene wijze, die geen Amsterdamsch koetsier haar zou verbeterd hebben, liet zij het vurig paardje zijn hart ophalen aan den zandweg en draafde heen. "Zal de dokter blieven na de stad te riden?" vroeg Gillis. "Dank u," zei Witse, "ik wandel liever?" En nog eens de beschikkingen herhalende, die hij gegeven had, nam hij de thuisreis aan.
Gember is eigenlijk een hatelijk eten; een ernstige wenk om heen te gaan. De dames stonden op, en de heeren volgden spoedig. In de andere kamer ontstond onder de eersten een ijselijk krakeel, daar zij allen mevrouw Witse wilden helpen in het schenken van de koffie; het werd echter bijgelegd, en de schoone Hateling deelde de kopjes uit.
"Morgen komt onze candidaat thuis," zei de heer Witse. "Onze wie?" vroeg mevrouw zijne echtgenoote. "Onze student," antwoordde de heer Witse, "maar hij is nu candidaat. Hij schrijft mij dat hij zijn examen gisteren gedaan heeft. Het zal wel goed geweest zijn; daar ben ik niet bang voor." "Wij beleven genoegen aan dat kind," zei mevrouw Witse, water op de thee schenkende.
"Maar zeg, tante," vroeg de Geldersche zoo naief als zij kon, "mijnheer Witse heeft nu toch geen prijs gekregen, wel?" "Wel neen, kind! aan de academie wel foei! Of het zou een medaille moeten geweest zijn," liet zij schielijk volgen, om ook van deze wending partij te kunnen trekken; "heb je daar ook van gehoord, Vernooy?"
Na lang rondzoeken, reeds voordat Klaartje gekomen was, en na haar in gedachten meer dan tienmaal telkens met een anderen bruidegom voor het altaar te hebben gebracht, was zij eindelijk stil blijven staan bij het denkbeeld dat de jonge student Witse een geschikte partij voor haar nichtje zou zijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek