Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 mei 2025
Pichi, de onbeschaamde tempeldienaar van Neith, gij kent hem wel, duwt mij op zij, grendelt de deur van binnen dicht, en beveelt den troep mij te knevelen, als ik niet terstond alles doe wat hij mij gebieden zal. Ik laat het natuurlijk niet onder mij, maar scheld hem braaf uit. Gij weet, heer, dat ik dit niet laten kan, als iets mij ergert.
Zooveel duizenden gemeten, Trotsche bosschen, goudgeel graan, Staart uw dankbre ingezeten Jaarlijks met verrukking aan. Dat uw hooge, breede dijken, 't Bolwerk tegen 't golfgeweld, Vrij met trotsche boomen prijken, Spieglend zich in zee en Scheld. Zij verschuilen, zij omvatten Meekrapstoven, schuren vlas, Stapels lijnzaad, Zeeuwsche schatten, De oogst en kiem van 't veldgewas.
Wees voorzichtig, uw linkerzijde, uw hoofd! Denk er om! een Kameel, een muildier, een Ezel, een Paard! Let op uw gezicht, op uw hand! Ga uit den weg, vriend; laat mij en Mijnheer voorbij! Scheld niet op mijn Ezel, smeerlap; hij is meer waard dan je overgrootvader was. Verschooning, meester, dat gij gestooten werd!"
Rand mij aan, beleedig mij in mijne innigste en dierbaarste overtuigingen, scheld op mij, op Akbar, op uw Keizer, het is wel! ik zal het u vergeven.
Ze waren twee vliegers, beiden in lederen frak en een wollen pots over de ooren. Terwijl de eene in den zitbak olie goot, vijsde de andere aan de geweldige peerleeren schroef. Pallieter vroeg: "Hoeveul vraagde oem het Scheld te laten zien!" De beide mannen lachten om deze vraag, en weigerden beslist. Maar Pallieter blééf aandringen, verhoogde telkens den prijs, tot zij eindelijk toegaven.
Ai, hoe ging het met het visschen? Greep je een walvisch bij de klissen? Heb je er zeven t'huis gebragt? Zie ik droomde 't menig nacht. Stil, stil! guitjen, stil! Scheld het voor geen malle gril, Mogt je beeld niet bij me wezen, Als ik jou planeet moest lezen, Voor je vrijsterken, mooi-Aagt, Daar je mij niet eens naar vraagt! 't Is een jeugdje van een meisjen; Zoen je haar nog wel een reisjen?
"Dat behoeft niet," zeide Arkel, glimlachende: "bezorg mij slechts een duizendtal wakkere Friezen en ik scheld u alle erkentenis kwijt." "Madzy zou de mijne zijn!" riep Reinout, uitgelaten van blijdschap. "Ik heb u miskend, Heer Bisschop! maar waarom ook zoolang gezwegen?" "Stil!" zeide Arkel: "wees slechts kalm, en laten wij de middelen beramen, welke tot het doel kunnen leiden, dat wij beoogen.
Eerst bij zijne aankomst te Rotterdam zag hij haar weer, toen hij uit den wagen stapte. »Verwenschte!" wilde hij haar toeroepen. Doch de kussen van vrouw en dochterken sloten hem den mond. En de stem der grauwe, thans met iets moederlijk zachts in hare trilling, lispelde hem in het oor: »Kom, scheld mij niet! Voor al de schatten ter wereld zoudt ge mij toch niet willen missen.
"Nee!" schreeuwde Poddy: "nee as 't zoover is! as 't zoover is!" hij gierde zoo dierlijk-jammerend, dat Serre angstig begon te huilen en Rebecca van 't bed week "wil 'k Bekkie bij me en Joozep en Serre en Sally en Rozetje! Vuilik om me van me kindere af te sleepe! Vuilik om me van dood te prate!".. "Wat scheld je 'm nou uit, vader! Hij wil toch 't goeie voor je!", zei snel-van-angst Rebecca.
Neen, nu is 't genoeg, laat me je niet hoeven mee te nemen naar de diepe, kille donkergroene grotten van mijn innigste bitterheid. Scheld 't me kwijt, wat er nog ontbreekt aan dit pijnlijke geschrijf, dit vinger-vegend, voorzichtig betastend, maar toch aanraken, aanraken van mijn overgevoelig binnenste, van al die teer-opene, licht schrijnende plekken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek