United States or Suriname ? Vote for the TOP Country of the Week !


Zij hoopte en verlangde er geduldig naar, zooals anderen verlangen naar iets zachts en teeders, dat slechts door heel veel moeite, na langen tijd en groote opofferingen kan verdiend en verkregen worden.

Eerst bij zijne aankomst te Rotterdam zag hij haar weer, toen hij uit den wagen stapte. »Verwenschte!" wilde hij haar toeroepen. Doch de kussen van vrouw en dochterken sloten hem den mond. En de stem der grauwe, thans met iets moederlijk zachts in hare trilling, lispelde hem in het oor: »Kom, scheld mij niet! Voor al de schatten ter wereld zoudt ge mij toch niet willen missen.

Daar tastte hij met zijne handen in eens aan iets heel zachts en warms 't was een gezicht, hoor, een gezicht van een, die ook voorzichtig langs den muur schoof, om zich niet te stooten. "Wie is daar?" vroeg de koning. "Ik ben het," zei een zacht, bedroefd stemmetje.

Uwe sympathie heeft mij oprecht en innig verheugd. Maar bovendien lag er in uw brief iets zachts en openhartigs, een zweem van vriendschappelijke kalmte. Nu is het mijn plicht u de hand te reiken over den afgrond heen, die sedert lang tot eene nauw merkbare kloof is geworden; doch daar zelfs dát woord te veel zegt moeten wij er maar niet meer over spreken.

Heur haar was van een donker kastanjebruin en op de allereenvoudigste wijze gekruld en gevlochten. Haar hoog voorhoofd ging over in een eenigszins gebogen neus en maakte daarmee de schoonst mogelijke lijn. Groote lichtkleurige oogen werden door lange zwarte pinkers, die er iets buitengewoon zachts en ernstigs aan gaven, omzoomd en de zuiverheid harer donkere wenkbrauwen was benijdenswaardig.

En toch was er iets zachts in den trek, die om den mond speelde, als het licht op den rand van een donkere wolk, dat zonneschijn doet vermoeden. Maar weinig daarvan was nu zichtbaar. Geoffrey Bingham, meester in de rechten, was verdiept in een ernstige bezigheid.

Maar samen, o Frank, samen met elkaâr dood te gaan, in elkanders armen, op je mond te sterven, o, is dat niet het hoogste geluk! Een zacht vergift, Frank, niets pijnlijks. Iets zachts en het dan samen te drinken en elkaâr vast te omhelzen en dan dood te gaan, dood te gaan, dood te gaan ... Maar hij huiverde van ontzetting. Neen, Eve, neen! riep hij uit.

Maar nu was 't zoo gegaan, dat de herders juist op diezelfde trap waren komen zitten, en de jongen kon dus niet anders dan daar stil blijven. De eene herder was jong, en zag er heel gewoon uit, maar de andere was een wonderlijke oude man. Zijn lichaam was groot en beenig, maar zijn hoofd was klein, en hij had iets fijns en zachts in zijn gezicht.

Hare bruske stem had tegenwoordig vaak iets zachts, als zij haar eenig kind toesprak. Hoû je van moes? vroeg zij liefkoozend. Ja. Omhels me dan eens. Hij sloeg zijne armpjes om haar hals. Geef me nu een zoen. Steeds met zijn idioot glimlachje, kuste hij haar. Maatje is nooit stout, niet waar? vroeg Betsy. Neen. Wil je zoo bij moes blijven liggen? Ja.

Een ruïne is meestal tragisch en geweldig, als een mooie en nog krachtige grijsaard, die enkele van zijn ledematen heeft verloren; maar een oude kathedraal als die van Poitiers behoudt in haar antieke ongeschondenheid iets innig zachts en liefelijks, een afstomping van al wat scherp of hoekig was, iets als de teere, berustende glimlach van een schoone oude vrouw op wier gelaat de levensstormen wel veel uitgewischt, maar bijna nergens ingevreten hebben.