United States or Tonga ? Vote for the TOP Country of the Week !
Pallieter onderlijnde met de lippen zijns monds het lied met fijn gefluit, en bij het refrein: "en de handjes gaan van tikke tikke tik, en de voetjes gaan van tokke tokke tok, en hij doet zijn eersten ronde...." klopten en sloegen hun handen zoo hard als leeren zweepen en de voeten lijk hamers.
De zon kwam lijk een warme adem op Pallieter zijn wit hemd, en het deed hem zoo'n deugd dat hij er zijnen rug van ronddraaide, en hij zong. Bij wijlen bleef hij een heelen tijd naar de riekende weelde van den hof zitten zien, en hij had nog oogen bij gewild, want er was meer schoonheid dan hij zag.
"Ik kan springe," zei Pallieter, "ge weurdt nij toch ni verveerd? Doe da' morge!" De pastoor liet zich overreden; hij had veel vertrouwen in de vlugheid van Pallieter.
Dien dag kwam Pallieter terug van onderwegen Duffel, waar hij bij een wagenmaker een huifwagen had gaan bestellen, waarmede hij de wereld zou intrekken als de kleine geboren was. De Junizon gloriede in de blauwe lucht en schudde haar gulden haren over de weelderige landen. Pallieter slenterde langs de Nethe.
En terwijl de zon daarbuiten de kroon bereidde van het jaar, dat zijn de zoete vruchten, waren de menschen in en rond hun huis alles gereed aan 't maken voor de kermis. Deze nu viel juist op Sinksen, het feest van God den Heiligen Geest. En bij Pallieter stoof het er!
Hij stond reeds in zijn hemd en gereed om in 't bed te trappen, maar hij ging nog eens door het venster zien naar buiten waar het vol nevel en maneschijn lag. De avond was kalm lijk fijn olie. "'t Is zonde nij te slape," zei Pallieter, en hij bleef met zijn ellebogen op den vensterrichel geleund in den nacht zitten zien. De meidoorn rook in den lichten nacht als een bedwelming.
Met scherlings op het paard te zitten en door 't geschok, waren hare rokken hoog en hooger geschorst, en alzoo zag Pallieter, ten volle uit, haar bloote beenen en boven hare rechterknie den witten garen kant van hare broek. En dat deed hem het veld en de alderblauwste lucht vergeten. Hij kost er bijna niet van spreken, en zijn hart sloeg er een klopken rapper van.
Pallieter zag hen na; op andere wegen zag hij nog menschen in dezelfde richting gaan. Stil werd het terug over de wereld, wit en zilver. Christus werd vandaag geboren, de schapen stonden nu met den kop naar het Oosten, en de bijen zongen in hunne korven! Het is de Vrede die moet komen over de wereld!
Hij vatte een van de broze belletjes in zijn pijpekop, blies voorzichtig in den steel en zie een zilveren blaas ontbolde zich uit de pijp. In 't grooter worden kwamen er meteen fijne groene, roode, purpele en gouden kleuren in zwemmen, die dooreenliepen, rezen en daalden en in elkaar versmolten. Pallieter stond er van verpaft en zag er zijn eigen beeld, zijn huis en heel het landschap in.
Het licht hing in het dal gelijk eene dichte wind, en Pallieter en Marieke konden slechts met één oog toe en één oog open de uitgestrektheid zien. En met zijn platte hand het dal aanwijzend, zei Pallieter: "Dat is man beste kamer! Man salon! De loecht is man plafon, de zon man horloge, het gers is man tapijt, de regen man gordijnen, mor ... man bed is zonder vrijw!"
Woord Van De Dag