Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 mei 2025
Saartje, op z'n schoot, was in slaap gezakt. Door het dun jurkje heen voelde z'n wijd-spreide hand het adem-geveer onder de ribjes en de krullen van 't warrige kroes pluim-kittelden aan tegen z'n kin. Nu zelf in geluister, niet meer voorwerp van aandacht, zat sterk hij gebogen, aanhoorend de klachten van Dovid, die maanden werkloos geweest was door ziekte der oogen twee weken verdiend had, nou weer w
In de bedstee, waar ze met moeder en vader saam-sliepen, lagen nog twee kinderen. Stank was in de kamer, stank van te veel menschen, stank van den emmer in 't hokje. Het raam stond open. De lampen in den ijzeren hanger brandden laag met spitsing van zuigende vlammen. "Og!" , verweet Dovid, schreeuwrig, vies-kregel: "nòg, dalles-man blièft boven water te komme!
De brand is ontstaan gelijkvloers bij de weduwe Reggie Prins, vermoedelijk door het springen van een petroleumlamp, die de laatst-thuisgekomen bewoner Dovid Prins waarschijnlijk verzuimd heeft uit te blazen. Zekere Eleazar, naar men zegt een neef van de weduwe Reggie Prins, bemerkte gelijktijdig met een politie-agent dat er brand was.
Ook de zwager Dovid Prins, die alleen door rook bevangen was, werd naar het gasthuis vervoerd, doch hij heeft dit waarschijnlijk reeds weder verlaten. Het mocht evenwel niet gelukken een jongetje en een meisje uit de alkoof beneden te redden. De verkoolde lijkjes werden onder de puinhoopen gevonden. Bij de poging tot redding kregen nog verscheiden personen lichte kwetsuren.
Verder schemer-gegruwel wou hij vertellen, maar ze werden gestoord door Dovid en Soor, die van het station werom keerden en mooi uit d'r humeur waren, dadde ze voor niks hadde gewacht. Soortje kort-aadmig wilde Eleazar geen hand geven. Waarom-die geen teèlegram had gezonde om te waarschauwe?
"Zijne juillie hier?.... Waar is Eli?" "Hier", zei hij, hoest-schrapend. "Gooi jij de emmer is uit, Dovid", sprak tante Reggie: "de wagen is d'r nog niet".... "Staat-ie 'r nog?.... Is me a
Nou, Essie wou niet bewere dat ze voor zestien persone van één poot kon koke, maar ze bracht 't 'n heel eind van 'n dubbeltje koppevleesch. Dovid knoopte z'n broek los, zat even te puffen. In geen maande had-ie zoo dik-betoeg gegete. Sappig peuterde z'n wijsvinger in z'n mond om 'n graatje los te werken, dat tusschen de tanden schrijnde.
Dovid in drenzend gesprek, weer geheel in de zorgen van 't oogenblik, sprak met donker-dolende stem, twistend met Soortje en Suikerpeer. "Drink nog e koppie, Eli", zei Reggie, 'm niet hóorend.
Dovid, zich opwindend, driftig van trek om neus en om lippen, handen trillend door 't wriemlen der vingers, overschreeuwde hem: "Ja, Berlijn! Berlijn! Berlijn! Wat sta je as 'n pilaar! Weet je nìe wie Berlijn is! Had thuis geweest ha-je werk! Loop 'm nou achter z'n togus, as-die
"Is dat uitblijve!" , klaagde tante Reggie. Hij glimlachte lichtschuw, pogend te zien wie er waren, struikelde haast over 'n matras, waarop vier kinderen sliepen. Bij de tafel zaten Suikerpeer, Essie z'n vrouw, tante Reggie, Dovid, Mijntje, de oudste dochter van Suikerpeer en twee vreemden, 'n magere man met 'n langen baard en 'n jong meisje met loskrullig zwart haar.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek