Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 mei 2025
Wat doe je toch?", praatte de blinde, bezig met 't kind: "Je bin nou niemeer in Ammerika, Eli.... Wìj hebbe geen lif"..., lachte ze. "Waar slaap ù?" vroeg hij, nog 'n lucifer afstrijkend. "Bij de kindere in de bedstee.... Wad-zou 't anders?" "En Dovid?" "Op de grond"....
Dovid hield aan, duidelijk makend w
Soortje, Suikerpeer, Dovid waren in rammlend gesprek hij met Saartje in de armen, tastte achter Reggie de donkre alkoof binnen. "Wees maar nie bang", waarschuwde de blinde: "'r is geen trap.... 't is 'n alkoof.... As je maar niet teugen 't petrolie-stel stoot en niet in de emmer trapt".... De deur klapte dicht, afsluitend de scheemring der kamer.
Ze zei 't zoo verlekkerd, zoo gretig en 't heele huis wist zoo wat ieder in z'n kast had, dat Reggie, goedig-lachend, vroeg of ze 'r de helft van wou want tien voor haar, Dovid, Eli en de kindere was z
Zij, wel-verlegen en angstig, zat in dubbele luistring, ongerust over Dovid en Soor die naar het station waren gegaan, misschien bleven wachten op volgenden trein. Dat zei ze telkens weer, tèlkens, met aarzlende tastende stem.
Reggie, voorzichtig, doorploos den visch met 'r vingers, bang voor de graten, lei de schilferstukjes op de boterham. Dovid, zwijgend, uitgehongerd, vrat den harden bokking met graten en vel, lepelde de rijst en de erwten zoo driftig, dat Essie verwonderd 'r hoofd schudde. "Dovid jij vreet je 'n barschting!", waarschuwde ze.
Ze vertelde rustig, bijna glimlachend, evenwicht van oud vrouwtje, afgestompt door zwaarte van leven. Suikerpeer gaf nog bijzonderheden. Het was 'n wónder gewees hoe gauw 't lijk tot ontbinding was overgegaan. Sjabbesmòrrege had 't zoo door 't huis gestonke dat de sjabbessoep bòven zuur was geworde. Enne dat in de winter. Ja, dat wás zoo knikkelde tante Reggie, kniprend met de oogen. De kindere hadde bij Suikerpeer geslape, zij en Dovid op de grond in de sterfkamer. Enne midden in de nach had Dovid 't raam motte open zette, zoo benauwd as 't rook. Enne toen had-ie ook gezeid: tante wat leit 'r 'n sneeuw, had zij de tòch gevoeld. Enne weet je nog van 't geschárrel met de kis? vroeg Suikerpeer, w
"...'k Wou oòk uitpraten", viel Eleazar hem bits en zóo domineerend in de rede, dat Dovid met nog n
Onrustig keek-ie 'r na, angstig door 'r ontwijkende woorden, 'r zieketroost, waarvan-ie den zin begon te begrijpen. Misschien was tante Reggie misschien Poddy misschien één van de kinderen.... Ineens rauwde 'n angst door z'n hoofd. Wiè had Saartje en Moosje uit de beneden-alkoof gehaald? Daar had niemand meer bij gekend. Die waren die konden... In vertwijfeling zat-ie op, hijgend voor zich uit starend. De zuster was heen. Uit 'n bed aan de overzij, klonk 't gekreun van iemand die wakker lag. Toen stond-ie op, duizelig, wankelend. Zich van bed naar bed vasthoudend, zocht-ie de ledikanten der mannenzaal af, om aan Dovid, dien-ie 's middags niet herkend had, te vragen, te vr
Daar hakend tegen 't matras, waarop Dovid had gelegen, smakte-die met haar op den grond. Een oogenblik verdoofd door den aanploffenden rook, machtloos, 't hoofd op de magerte van Reggie's lichaam, bleef-ie liggen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek