United States or Greece ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Ge kunt zoo weinig meer, en Bart is zoo miseroabel slofs! Wat zal 't met den tabak wêzen!" hernam Frerik. "Dat mag onze lieve Heer uutmoaken!" sprak de grootvader: "'k Wor zoo miseroabel stram in de been'; 't snijen dat kan 'k nog, moar 't brêken dat geet niet meer, en 't klimmen ien de schuur, och Heere, doar bin'k allang niemeer kapoabel toe."
Op 't raampje toestappend, glimlachte hij. "Kennen we mekaar niemeer, Eitje?" Opzittend, moe van gebaar, knikte ze. "Is Juda niet thuis?" "Nee". "En moeder?" "Nee". "Dan wacht 'k effen as 'k mag".
't arme kind viel voorover op 't wêgske, de neus ien bloed. Kiek! doar lee ze! Griet sloeg zich de handen op de knieën van 't lachen; 't was niemeer uut te houen! ze bezwiemde, verechtig! Achter de koak en in 't lief, 't dee heur zeer van de lach!
"Toen zei Dovid omdat de woning hier leeg sting dat 't beter was te verhuize zijne we hier gaan wone, begrijp-ie?.... Ik ken de trappe zoo niemeer af.... Enne met de kindere, begrijp-ie?" "En zoo bin ik van beneje- bóvenbuur geworde", vulde Suikerpeer aan.
"Kom", rustig-lachte de dokter, haar weder op zijn knie nemend: "Wil je blind worden, domme meid? Wil je 't zonnetje niemeer zien, 't móóie zonnetje?... Zoo-oo... Nou doe je braaf... Enne stilzitten, hoor?"...
»As de hemel naar benejen komt hebbe me allegaar 'n blauwe mus op!« zegt Daan. De anderen geven zonder onderscheid bloeddorstige antwoorden als: »'m voor z'n raap schiete«, »'m door z'n test paffe«, of »'m z'n vet geve dat ie 't niemeer over vertelt.« Nu en dan geeft de sergeant een tactische terechtwijzing, maar, over het algemeen blijken wij onzen taak juist in te zien.
"Over 'n kwertier", zei ze, de richting aanduidend: "krijg je lich dáár in de hoek bij 't kassie en dan kruipt 't zóó om na de koperen doofpot dan blijft 'r nog effen 'n streep en dan zie je 'm niemeer". "Hoe weet je dat zoo precies?", glimlachte hij. "Omdat-ie nou schuins achter de huizen daar komp en weggaat achter de muur".
Zoo b.v. waar hij spreekt over de trouwe kerkgangers die telkens weer in zonden vallen, maar genoeg wanen te doen door eens in het jaar ter biecht te gaan. "Soe seggen si: "Here, ic hebbe gheloghen ende ghesworen. Ic en weet niemeer. Ende dan seit die pape: "Joffrouwe, gaet thuuswert; sijt onverveert. Vallen ende opstaen es menschelijc."
Wat doe je toch?", praatte de blinde, bezig met 't kind: "Je bin nou niemeer in Ammerika, Eli.... Wìj hebbe geen lif"..., lachte ze. "Waar slaap ù?" vroeg hij, nog 'n lucifer afstrijkend. "Bij de kindere in de bedstee.... Wad-zou 't anders?" "En Dovid?" "Op de grond"....
"Denk-ie dan dat 't door de schil heengaat?" zei Jan, wijs: "as-die 'r 'n week inleit blijft-ie nòg om te vrete." "Nou, dat zou ìk wille zien, wat jij, Saar?" schorde Meijer. "Ik zou d'm niemeer luste as-die d'r 'n week in gelege heit", zei Saar, vinnig-happend, omdat de appel van ha
Woord Van De Dag