United States or Norway ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Spinoza", herhaalde hij kluchtig. En onmiddelijk lachte hij onbedaarlijk dat de tranen over z'n wangen liepen, want met 'n gezellige knabbeling van 'r kaken, asof ze an 't spreken waren over de sjabbessoep van Essie of Soortje, vroeg ze nog eens: "Spiè-nooze Spiè-nooze is dad-de neef van Mierande die in kouse doet?"
Van dit gewone soortje kan ik wel een vat leegdrinken, en dan voel ik nog niet eens, dat ik wat gebruikt heb." »Ik heb geen zwaarder bier, Hopman," was het antwoord van Floris Geurtsz. »Wij hebben U het beste voorgezet, dat wij hebben. Zal de Vrouw de bekers nog eens voor de heeren vullen?"
Hij lei opnieuw uit, dat hij in Hamburg 'n expres had getroffen, vroeger was aangekomen dan hij zelf had gedacht. Ze zaten om de morsige tafel, bruinig van zeil, en Reggie tasthandend naar de kachel, goot water op de koffie, blij dat Soortje en Dovid er waren. De avond schemerde aan, dompte de kamer in zwart en goudbruin.
Ik heul niet met den vijand, dat durf ik goddank openlijk verklaren!" »Kom, kom, man, geen praatjes, maar een beter soortje bier, asjeblieft!" lachte de Hopman hoonend. »Je staat met een zwarte kool geteekend, vriendje, en het is ons bekend, dat menigmaal 's avonds je roeiboot het IJ doorklieft, om naar Amsterdam te gaan. Wat heb je daar te doen?
In de kamertjes-boven waren weeningen van licht, doch benee voor de huisdeur zaten Reggie, Soortje en Dovid luchtje te scheppen. Het was een middag van overzwoel, vadzig gezwadder, toen hij naar de fabriek ging. Uit de zijstraten snikte 't bewegen der menschen naar 't stofzweetend asfalt.
Dovid in drenzend gesprek, weer geheel in de zorgen van 't oogenblik, sprak met donker-dolende stem, twistend met Soortje en Suikerpeer. "Drink nog e koppie, Eli", zei Reggie, 'm niet hóorend.
Soortje, Suikerpeer, Dovid waren in rammlend gesprek hij met Saartje in de armen, tastte achter Reggie de donkre alkoof binnen. "Wees maar nie bang", waarschuwde de blinde: "'r is geen trap.... 't is 'n alkoof.... As je maar niet teugen 't petrolie-stel stoot en niet in de emmer trapt".... De deur klapte dicht, afsluitend de scheemring der kamer.
"En vertel nou is, vertel is... Je zeit zoo niks," zei Dovid, meer buigend naar het kamergedoezel. "Ik heb al zooveel verteld," ontweek hij, moe, met aanzwellingen van weeheid door den ongewoon-zoetigen stank van de kamer. "Vertel dan overnieuw!" zei Soortje, zangerig-dringend, met toetjes-geslobber van koffie.
"Hebje nog altijd dat strooien soortje?" zei hij, de punt van degene, die hij genomen had, met het ongeloovigste gezicht van de wereld afbijtende, en toen zijn vroeger onderwerp weer opnemende, daar hij nog niet genoeg van had: "Jongens, ik vind dat het zoo mal staat als iemand niet rooken kan. Hij zit altijd met zijne vingers ergens aan.
Verder schemer-gegruwel wou hij vertellen, maar ze werden gestoord door Dovid en Soor, die van het station werom keerden en mooi uit d'r humeur waren, dadde ze voor niks hadde gewacht. Soortje kort-aadmig wilde Eleazar geen hand geven. Waarom-die geen teèlegram had gezonde om te waarschauwe?
Woord Van De Dag