United States or Western Sahara ? Vote for the TOP Country of the Week !
Toch zwemt de Luiaard tamelijk goed; hij beweegt zich in 't water vlugger zelfs dan in de boomen, houdt den kop hoog boven den waterspiegel, doorklieft de golven met vrij groot gemak en komt werkelijk weer op den vasten wal terug. Bates en Wallace zagen een Luiaard een rivier overzwemmen op een plaats waar deze 300 M. breed was.
"De gouden middagzon, die licht en warmte geeft, Zij werpt haar stralen, waar de waterjuffer zweeft, Die, roodgekleurd, doorklieft de ijle lucht, Waar niets verstoort der dagen kalme vlucht!" Naar Clara A. Walsh.
De Cid rent op den veldheer toe, doorklieft zijn schild met kracht, De Moorsche veldheer neemt de vlucht; den ridders is de macht. De moedige Antolinea valt dan op Galve aan; Hij en Fariz, zij wenden zich, zonder hun man te staan. Zij trokken op ten zegepraal, zij vluchtten voor den smaad, Hun helm gespleten door het zwaard, en met bebloed gelaat.
Broeder, die reist in kalm genucht, Zalige bol van land en lucht, Gelijk een straal schoot gij een Geest tot mij, Die mijn bevrozen lijf doorklieft Met warmte als van een vlam, en liefd' En geuren stuwt en diepe melodij, Door mij, door mij! Heil! heil! hoe mijn gespleten vlammenkraatren, De holen van mijn hol gebergt, en jublende fonteinen, Lachen met onbegrensd en onuitbluschbaar schaatren!
Den verbazend grooten, ver gespleten bek opengesperd, doorklieft de Walvisch de golven en vult de geheele mondholte met water. Zoodra het gewemel van de hierin zwemmende en levende diertjes op zijn niet ongevoelige tong indruk maakt, sluit hij de val.
Indien wij ons toevertrouwen aan het stoomros, dat de landen doorklieft en de afstanden vernietigt, indien wij des avonds de schitterende verlichting bewonderen, die met het daglicht wedijvert, dan denken wij slechts hoogst zelden aan den dapperen mijnwerker, die op zijn vreedzaam arbeidsveld de grondstof graaft ten koste van wat den mensch het liefste is.
En als de wind stuift hij vooruit, recht naar de open zee, En naast hem, op zijn edel ros, draaft Spanje's ridder mee. Colado schittert in zijn hand, hij grijpt den Koning aan: »Kies!« wilt gij sterven door het zwaard, of in de golven gaan?« Het scherpe zwaard doorklieft den Moor, in stroomen vloeit zijn bloed. Moog' zóó verdwijnen van de aard' het gansche Moorsch gebroed!
De schietspoel ratelt over het getouw, de hamer bonst op het aanbeeld, de beitel knarst in den steen.... Men timmert schepen, men doorklieft den ongestuimen Oceaan; men handelt, men vaart, men reist naar verre streken, men arbeidt, men zwoegt, men slaaft.
Je weet het, dat de Nautilus een groote snelheid bezit; hij doorklieft het water als een vogel de lucht; hij vreest geen druk bezochte zeeën. Wie zegt je dat hij de kusten van Frankrijk, Engeland of Amerika niet zal naderen, waar wij ten minste even goed een vlucht kunnen beproeven als hier?" "Mijnheer Aronnax," antwoordde de Amerikaan, uw redeneering rust op verkeerden grondslag.
De rendieren zoeken schuil in de bosschen en dringen dicht opeen, om zich te verwarmen. Alleen de donkere wintervogel, de raaf, doorklieft nog met trage vlerken de lucht.
Woord Van De Dag