United States or Grenada ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zij hielden mij onwetend. Bovendien ging ik niet om met de sportwereld. Ik bracht mijn tijd door met jagen en visschen en proeven nemen met cameras' en zoo. Weet u hoe Walsh en Stubener mij onder elkaar noemden? de Maagd. Dat heb ik pas vanmorgen van Walsh gehoord en 't was of hij me een kies trok. En ze hadden gelijk. Ik was een onschuldig lammetje.
Een Japansch dichter heeft geschreven: "'t Is vreeslijk, als men, sluipend, zacht Een geest ziet zwerven onverwacht, In 't holle van den nacht, Den killen duistren nacht; Een groenig-grijzen geest, Een schim, eens mensch geweest, Nu zonder kracht Dwalende eenzaam in Duisteren nacht. Naar Clara A. Walsh. Geesten en Spoken.
Ik was werkelijk de baby in 't woud. Maar nu zie ik hoe ze mij zoo voor den gek konden houden. Ik was zoo gemaakt, dat niemand mij onder kon krijgen. Ik was bestemd om te winnen en dank zij Stubener werd al het geknoei van mij gehouden. Vanmorgen klampte ik Spider Walsh aan en bracht hem aan 't praten. Hij was mijn eerste trainer, ziet u en hij volgde Stubener's instructies.
Van Aartheim begon met hem een geleerd discours over het onvermogen der schilderkunst, daar, waar het treffende in de beweging en in het gedruisch bestond, en was het ook niet met den Duitscher eens, waarvan M. le Comte De Walsh spreekt, die meende, dat men zich door muziek van dit effect een denkbeeld zou kunnen vormen.
Naar Clara A. Walsh. Het was inderdaad een "rijk borduurwerk", want toen Urashima zich naar het noorden richtte, zag hij een groote uitgestrektheid, onder sneeuw bedolven, en een ontzaglijken vijver, met ijs bedekt. Alle jaargetijden vertoefden te gelijker tijd in het schoone land, waar de Natuur haar onbegrensde rijkdommen aan schoonheid ten volle had ten toon gespreid.
"En in warme middaguren Doe ik traag mijn vingers spelen, Tusschen geurig zoete bloesems, Die zich onder 't spel verdeelen." "Daalt de zon ter westerkimme, Dan laat ik de hand weer zinken, Jizo, bloesems, zijn verdwenen, Aan de lucht geen sterren blinken". Naar Clara A. Walsh. Jizo en Lafcadio Hearn.
Toen Pat de gewoonte begon aan te nemen, in zijn kamers op en neer te loopen, terwijl hij eindelooze rijen boeken en romans uit de bibliotheek las, zond Stubener hem naar buiten om in een boerderij aan de Baai te wonen onder het waakzame oog van Spider Walsh. Na een week fluisterde Spider, dat het karweitje dreigde te mislukken.
"Terwijl hij zijn bokscostuum aantrekt, kan ik u heel veel over hem vertellen versch nieuws ook. We zullen Walsh binnen roepen, Pat, en een paar ronden maken." "Daar gebeurt niets van," snauwde Pat ruw, juist op de wijze als een Ongelikte Beer doen zou. Vooruit maar met het interview." Het interview begon slecht.
"De gouden middagzon, die licht en warmte geeft, Zij werpt haar stralen, waar de waterjuffer zweeft, Die, roodgekleurd, doorklieft de ijle lucht, Waar niets verstoort der dagen kalme vlucht!" Naar Clara A. Walsh.
Woord Van De Dag