United States or South Korea ? Vote for the TOP Country of the Week !


En Stubener gebruikte mij ook voor 't geknoei, maar ik wist er niets van. Ik kan 't nu overzien en begrijpen hoe het in zijn werk ging. Maar ziet u, ik stelde niet genoeg belang in de wedstrijden om achterdochtig te zijn.

Stubener was in zijn tijd met sterke boksers in het strijdperk getreden en had er een goeden naam weten op te houden. Maar hier was geen kwestie van zijn naam ophouden.

Zij begonnen, ronden van drie minuten, met rusten van een minuut en Sam Stubener wist dadelijk waar hij aan toe was. Hier was geen vetlaag, geen loomheid, alleen een kalm, goedhartig spel van handschoenen en behendige bewegingen met een plotseling spannen en een vaste scherpte bij het toestooten, die naar hij wist alleen eigen waren aan geoefende en talentvolle boksers.

Ik wist niet dat ik zoo driftig kon worden, maar nu ik 't weet, zal ik er voor oppassen." En Stubener geloofde hem. Hij kwam er langzamerhand toe, alles te kunnen gelooven van zijn jongen beschermeling. "Je hebt het niet noodig je boos te maken," zeide hij; "je bent toch altijd je tegenstander volkomen de baas." "Elke seconde en elken duim van de partij," gaf Pat toe.

Even voordat de gong voor de zestiende ronde sloeg, fluisterde Stubener van achteren af over Glendon heenleunend, hem in: "Neem je hem nu?" Glendon gaf zijn hoofd een duw naar achteren, schudde neen en lachte spottend in het gespannen gezicht van zijn manager. Bij den gongslag voor de zestiende ronde, zag Glendon in verbazing, hoe Powers loskwam.

Stubener voelde een steek van teleurstelling. Ten slotte diende het allemaal nergens toe. Dit was geen bokser die verlangde uit te komen. Zijn forsche lichaamsbouw beteekende niets. 't Was niets nieuws. 't Was een groote kerel, als gewoonlijk doorregen met vet. Maar de oude Keltische drift van ouden Pat laaide op en zijn stem werd schor en gebiedend. "Je gaat naar de steden om te boksen, jongen.

Hier op de top stond stevig geplant: "Groote" Jim Hanford, de nooit verslagen wereld-kampioen. Hier langs de hoogste sporten vorderde men langzamer, ofschoon Stubener onvermoeid was in het publiceeren van uitdagingen en in het gebruiken van de critiek om de boksers tot vechten te bewegen.

Er is geen pennelikker in 't land die haar aan kan als ze zich laat gaan." Pat begon belangstelling te toonen en Stubener sprak haastig voort. "Zij schrijft verzen ook van die fijne liedjes, net als jij. Alleen denk ik, dat de hare beter zijn, want zij heeft er eens een heel boek vol van uitgegeven. En ze schrijft over het tooneel. Ze interviewt elken grooten acteur, die hier op de planken komt."

Maud Sangster, ik verzeker u, op mijn eer, dat bedriegen en knoeien bij de bokssport iets is dat niet bestaat." "Wat denkt u er van, Mr. Glendon?" vroeg zij. "Net als ik," sneed Stubener het antwoord af. "Hij weet, dat alles wat ik zeg waar is, elk woord. Hij heeft nooit in zijn leven anders dan een eerlijke partij gebokst. Nietwaar Pat?"

Het was een volkomen verrassing. Zelfs Stubener had niet het flauwste vermoeden van wat gebeuren zou. Het was waar, dat Pat Glendon obstinaat was geweest na die kwestie met Nat Powers, en weggeloopen was en getrouwd; maar dat alles was voorbij. Jonge Pat had gedaan, wat te verwachten was, hij had de onvermijdelijke knoeierijen van den ring geslikt en was er nu in teruggekomen.