Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 mei 2025
Zijn vrouw was juist gestorven. Ik kwam hem tegen toen hij koers zette naar de veerboot. "Waar ga jij heen ouwe jongen?" vroeg ik. "Naar de bosschen," zegt ie. Ik ga der van tusschen. Goeiendag Tim, jongen. En ik heb hem nooit weergezien na dien dag tot nu toe. Natuurlijk is ie niet dood." "Je zegt, toen zijn vrouw stierf had hij ook kinderen?" vroeg Stubener. "Eén, 'n baby.
Maar Stubener stal de gelegenheid weg en was alweer aan het opdreunen van zijn eeuwige statistieken. Enkele minuten later en zonder dat zij er zich van bewust was, bracht zij het zwaarste geschut in het vuur. De eerste sterke aantrekkingskracht, die zij gevoeld had bij haar binnenkomen, begon opnieuw te werken na de ontdekking van de Sonnetten.
En later op den avond, terwijl hij vijftien prachtige ronden voor zich zag, grinnikte Stubener meer dan eens in zichzelf bij het denkbeeld, wat het sport-publiek er wel van denken zou, als ze wisten dat de prachtige jonge prijs-bokser zóó van een lezing over Browning in den ring was gekomen.
En alles zou goed gegaan zijn, wanneer niet een zeker meisje uit de voorname wereld het in haar hoofd had gekregen in de journalistiek te gaan en wanneer Stubener niet toegestemd had in een interview met de vrouwelijke reporter van de Courier Journal van San Francisco. Haar werk was altijd onderteekend met den naam van Maud Sangster, en dit, tusschen twee haakjes, was haar eigen naam.
En zoo begaf zij zich, op het uur door Stubener vastgesteld, en vergezeld van een photograaf voor het blad, naar de training-appartementen in Cliff House. De eigenaar van de appartementen had moeite met Pat. Hij stribbelde tegen. Met zijn ééne reusachtige been bengelend over den kant van zijn leunstoel en Shakespeare's sonnetten op zijn knie, zat hij te oreeren tegen de moderne vrouw.
"Ik wil royale bepalingen van je hebben. Ga met de jongen op een hertenjacht over de heuvels en maak kennis met zijn longen en zijn beenen. Dan zullen wij een stevig, goed geregeld contract maken." Stubener was twee dagen op de jachtpartij geweest en hij leerde alles wat oude Pat beloofd had en meer dan dat en hij kwam terug als een heel vermoeid en heel nederig man.
Sam Stubener vloog zijn mail haastig en zonder veel aandacht door. Als "manager" van prijs-boksers was hij gewend aan een vreemde correspondentie vol afwisseling. Iedere bokser, ieder die er stokpaardjes over 't boksen op nahield of er op eenigerlei wijze mede in betrekking stond, ieder uitvinder van een nieuwe methode scheen hem een of ander denkbeeld mee te willen deelen.
Toen Pat de gewoonte begon aan te nemen, in zijn kamers op en neer te loopen, terwijl hij eindelooze rijen boeken en romans uit de bibliotheek las, zond Stubener hem naar buiten om in een boerderij aan de Baai te wonen onder het waakzame oog van Spider Walsh. Na een week fluisterde Spider, dat het karweitje dreigde te mislukken.
Hij is heet en koud tegelijk, een gloeiende klomp metaal in een kast van ijs." Stubener was ingedommeld toen het gepraat van den ouden man hem wakker riep. Hij luisterde doezelig. "Ik heb een man van hem gemaakt, bij God! ik heb een man van hem gemaakt met die twee vuisten van hem en zijn rechtrijzende beenen en zijn oogen die recht vooruit zien.
Daar heb ik je voor getraind en je doet het." "All right," was het onverwachte antwoord, dat loom uit de diepe borstkas opbromde. "En je vecht als de hel," voegde de oude man er bij. Opnieuw voelde Stubener zich teleurgesteld door het gemis aan vuur en hartstocht in de oogen van den jongen man toen hij antwoordde: "All right. Wanneer gaan we?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek